شورای حکام سیستم فدرال رزرو

فدرال رزرو، بانک مرکزی ایالات متحده، سیستم پولی و مالی ایمن، انعطاف پذیر و با ثبات را برای این کشور فراهم می کند.

سخن، گفتار

وحشت سال 2008

فرماندار کوین وارش

در نشست بهار 2009 شورای سرمایه گذاران نهادی، واشنگتن دی سی.

وخامت شرایط شغلی. عقب نشینی در هزینه های مصرف کننده. کاهش تولید صنعتیعقب نشینی در استفاده از ظرفیت. کاهش هزینه های سرمایه ایاین اقدامات، شاخص های عینی و کاملاً آشنای رکود هستند. آنها در طول دوره‌ای در تاریخ اقتصادی ما ظاهر می‌شوند. اکثر ناظران تصور می کنند که آنها بخشی از چرخه تجاری هستند. رکودهای چند ساله 1981-82، 1991-92 و 2001-02 علل و پیامدهای متفاوتی داشتند. اما آنها از یک جنبه کلیدی شبیه هم بودند: آنها برای کارگران، مشاغل و جوامع بی شماری به شدت مخرب بودند. در مورد ایالات متحده، این دوره ها تحمل شد و رشد به سرعت از سر گرفته شد و با فرصت های جدید همگام شد. راهپیمایی رونق روزافزون، هرچند ناقص و قطع شده، ادامه یافت. 1

ترس. شکست در اعتماد به نفس. کاپیتولاسیون بازارآشفتگی مالیاین کلمات نه تنها از نظر درجه بلکه از نظر نوع نیز متفاوت هستند. آنها بیشتر هنجاری هستند، اما کمتر برای اقتصاد واقعی نتیجه ندارند. آنها نشان دهنده شرایط هراس هستند. در هراس، حقایقی که به طور قاطع ثابت شده بودند، دیگر بر آنها تکیه نمی کنند. اصول ایمان واژگون شده است. و بنیان اقتصادها و بازارها زیر سوال رفته است. برخی از اقتصاددانان، فعالان بازار و مورخان - نه چندان دور - آماده بودند که این توصیفات بسیار پربار از ناامیدی را به زباله دان تاریخ منتقل کنند. سیاست‌های دولت بهبود یافت، درک اقتصاد عمیق‌تر شد و بازارها تعادل پایدارتری پیدا کردند، یا چنین تصور می‌شد.

دوره 16 ماه گذشته به خوبی در فرهنگ لغت عمومی به عنوان یک رکود ثبت شده است. داده‌های اخیر با این دیدگاه سازگار است که این رکود طولانی‌تر و عمیق‌تر و گسترده‌تر از بسیاری دیگر خواهد بود. توصیف دوره کنونی به عنوان یک "رکود" هنوز ناخواسته است و از برخی جنبه های مهم ناکافی است. به نظر من، این دوره باید به همان اندازه یک وحشت در نظر گرفته شود، دوره ای که قبل از رکود رسمی، اگر بیشتر مشخص نشود. از این رو، وحشت سال 2008، که قبل از سال تقویمی بود، توصیف آشکارتری از مشکلات اقتصادی و مالی اخیر است. همانطور که توضیح خواهم داد، هراس شامل ترس های عمومی است - که اغلب مربوط به شرکت های مالی است - که ضعف اقتصادی را تشدید می کند. باید توجه داشته باشم که خبر دلگرم کننده این است که وحشت به پایان می رسد. و این وحشت نشانه های معنی داری از کاهش را نشان می دهد.

هراس های ذخیره شده در تاریخ اقتصادی ایالات متحده به طور کلی با اجرای گسترده بانک ها مشخص می شدند زیرا سپرده گذاران اعتماد به نفس در بخش های بزرگی از سیستم بانکی را از دست دادند. 2 مورد این مورد در هراس های 1837 ، 1857 ، 1873 ، 1893 و 1907 بود. سپرده گذاران وجوه را پس گرفتند و پول نقد احتکار کردند و باعث افزایش در دارایی های ارز نسبت به سپرده ها شدند. 3 این از دست دادن اعتماد به نفس محدود به سپرده گذاران فردی نبود. 4 در طی این وحشت ، بانک ها اعتماد به نفس خود را از دست دادند. بانکها در سپرده های بین بانکی که در بانکهای مرکز پول نگهداری می شوند ، پس انداز کردند-سپس مخازن اصلی ذخایر سیستم بانکی کشور. افزایش برداشت سپرده های بین بانکی بیش از توانایی مرکز پول بانک ها در پاسخگویی به تقاضا بود و پرداخت به سایر بانک ها به حالت تعلیق درآمد. تقلا برای وجوهی که در بازارهای پول ریخته می شود ، جایی که نرخ وام تماس به خانه های کارگزاری ، که در آن زمان سرمایه گذاری های بسیار نقدینگی در نظر گرفته می شود ، به سطح شدید رسیده است.

آشنا بنظر رسیدن؟این سری از رویدادها از یک قرن قبل وقایع زمان ما را تکرار می کند. هراس در تابستان سال 2007 خود را آشکار کرد. بازارهای کاغذ تجاری تحت حمایت دارایی که در ایالات متحده و خارج از کشور کشف و ضبط شد. بانک های تجاری اعتماد به نفس خود را از دست دادند و فشار به یک شبه بین بانکی لندن را ارائه دادند. سویه ها در بهار سال 2008 شدت گرفتند که خرس استرنس حتی به صورت تضمین شده نتوانست وام بگیرد. و سپس وحشت در پاییز 2008 بیشتر شد ، زیرا بازارهای بودجه بین بانکی کار خود را متوقف کردند و نرخ شبانه به سطح خارق العاده ای رسید. هنگامی که یکی از صندوق های متقابل بازار پول "Buck را شکست" ، ترس در مورد دیگران افزایش یافت. جریان های صندوق به سرعت افزایش یافت و ثبات بودجه کوتاه مدت را برای مشاغل و شهرداری ها تهدید کرد. اعتماد به نفس در بانک های مرکز پول ، همانطور که یک قرن قبل بود ، کاهش یافت. و شرکت کنندگان در بازار اعتماد به همتایان خود را از دست دادند. با این حال ، اقدامات خارق العاده ای انجام شده است-با موفقیت قابل توجه-برای کاهش شرایط وحشت.

هراس شامل ضرر اعتماد به نفس در سیستم مالی است ، در حالی که حتی بنگاه های صوتی وام را نیز دشوار می کنند. وحشت برای رفاه اقتصادی تهدید می کند. وحشت حتی کمتر با مهربانی به آن می رسد و اغلب ناشی از عدم اطمینان است. و هراس بار بیشتری را نسبت به رکود اقتصادی به تنهایی بر رکودهای سیاست قرار می دهد. تاریخ اقتصادی ما حاوی انقباضات زیادی در تولید-و ضرر در ثروت-است که به وحشت بی ارتباط نبودند. با این حال ، در وحشت سال 2008 ، تجزیه در بخش مالی به رکود اقتصادی کمک کرده و تشدید شده است.

شرایط اقتصادی و مالی آشفتگی مالی و اقتصادی فعلی با توجه به شرایط رکود اقتصادی و هراس مشخص شده است.

با اقدامات رسمی ، رکود فعلی در مقیاس ، دامنه و مدت زمان قابل توجه است. و وخامت در شرایط اشتغال در قسمت فعلی در حال حاضر نسبت به رکود سال 1981-82 در رتبه بندی قرار دارد. نرخ بیکاری 8. 5 درصد است و از نظر من احتمالاً از طریق تعادل سال به طور پیوسته افزایش می یابد.

تولید اقتصادی، همانطور که با تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می شود، در سه ماهه چهارم سال 2008 با نرخی در حدود 6-1/4 درصد کاهش یافت و در مسیر کاهش شدید دوباره در سه ماهه اول قرار دارد، که این انقباض فعلی را در میان بیشترین انقباضات قرار می دهد. رکودهای شدید پس از جنگ جهانی دوماگرچه سرعت کاهش به احتمال زیاد کاهش می یابد، من قطعاً از پیش بینی از سرگیری شدید و مصمم رشد در سه ماهه آینده ناراحت هستم. شرایط هراس که این دوره را مشخص کرده است ممکن است پیامدهای بلندمدتی نیز داشته باشد. من گمان می‌کنم که روند تخصیص مجدد کارآمد سرمایه و نیروی کار کندتر و دشوارتر از معمول پس از رکود خواهد بود. سیاستگذاران باید نسبت به سیاست‌هایی که اقتصاد را نسبت به روندهای رشد، بهره‌وری و اشتغال که دوره پس از جنگ را مشخص کرده‌اند، احتیاط کنند.

در ایالات متحده، میانگین قیمت سهام 40 درصد در سال 2008 و 6 درصد دیگر در سال جاری کاهش یافته است. میانگین ارزش بازار شرکت‌های بزرگ بانکی در سال 2008 به میزان 50 درصد کاهش یافت و در سال جاری به نوسانات قابل‌توجهی ادامه داد، زیرا عدم اطمینان در مورد چشم‌انداز سود، کاهش بالقوه ترازنامه، و پایداری مدل‌های کسب‌وکار تشدید شد. وضوح بیشتر در مورد اهداف سیاستگذاران برای واسطه گری مالی احتمالاً برای بازارهای مالی بسیار سازنده خواهد بود. نتیجه بیشتر، به نظر من، چشم انداز عملکرد اقتصادی را بهبود می بخشد.

در بخش خانوار، داده های فدرال رزرو نشان می دهد که دارایی خالص خانوارها در سال 2008 11 تریلیون دلار یا حدود 18 درصد کاهش یافت که بزرگترین کاهش سالانه ثبت شده است. 6 نسبت به درآمد قابل تصرف، دارایی خالص خانوار از نسبت حدود 6 به یک به کمتر از 5 به یک کاهش یافت و تقریباً کل درآمد یک سال ثروت را از بین برد. برای خانوارهای متوسط، برآورد می‌شود که ارزش خالص با نرخ بیشتری کاهش یافته باشد - 23 درصد در سال 2008. فصل های بعدی به عنوان بخشی از بهبود.

کاهش قیمت مسکن عامل اصلی کاهش ارزش خالص خانوارهای متوسط بود. اما، بیش از دوره های قبل، ثروت خانوار از طریق کاهش قیمت سهام از طریق قرار گرفتن در معرض مستقیم سهام و دارایی های طرح بازنشستگی آسیب دید. بنابراین، خانوارها با خطرات شوک‌های صورت درآمد از طریق از دست دادن شغل و تغییرات مرتبط‌تر در ارزش تقریباً تمام دارایی‌های دیگر مواجه هستند. نگرانی تشدید شده در مورد این ریسک‌ها با حق بیمه‌های بسیار بالای ریسک سهام نشان داده می‌شود، که در میان عوامل دیگر، این ریسک را منعکس می‌کند که سرمایه‌گذارانی که از درآمد خود متحمل شده‌اند ممکن است مجبور شوند سهام خود را در زمانی که ارزش‌گذاری پایین است بفروشند. به نظر می رسد قوانین سنتی تنوع در درآمد و دارایی محافظت کمیاب تر از آنچه عموماً تبلیغ می شود ارائه می دهد. در نتیجه، خانوارها مسیر رسیدن به امنیت مالی را زیر سوال می برند. مالکیت خانه دیگر برای اطمینان از افزایش سرمایه با ریسک پایین درک نمی شود. و تضمین‌های مدیران سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاری در "سهام برای مدت طولانی" مورد بررسی شدید قرار گرفته است. سرمایه‌گذاران از همه رشته‌ها - صندوق‌های ثروت دولتی، سرمایه‌گذاران نهادی بزرگ، حامیان سهام خصوصی، صندوق‌های تامینی، و سرمایه‌گذاران خرد - به دنبال قوانین جدید تخصیص دارایی و حق بیمه‌های ریسک مناسب در یک محیط اقتصادی نامشخص و غیرعادی هستند.

در یک رکود معمولی ، ترکیبی از انقباض ترازنامه توسط خانوارها و مشاغل و روند اشتغال و تولید ، چالش های معنی داری برای سیاست گذاران ایجاد می کند. من استدلال می کنم که وقتی پویایی رکود اقتصادی با شرایط وحشت پیچیده می شود ، این چالش تشدید می شود.

ارزیابی مجدد اساسی قبلاً ، من استدلال كردم كه ما شاهد ارزیابی مجدد اساسی از ارزش هر دارایی در همه جای جهان بودیم. 8 این تشخیص امروز به نظر می رسد واقعی تر و هنوز هم نگران کننده تر است. تجارت وام های میراث و اوراق بهادار همچنان در صدور ریسک های یک بار خوش خیم-اعتبار ، نقدینگی ، طرف مقابل و حتی خطرات حاکمیت-که خواستار ادامه ارزیابی مجدد و مجدد مجدد هستند ، کمبود سیستماتیک را نشان می دهد. تا زمانی که این ارزیابی ها به طور پاک تصفیه شده و به طور گسترده تر درک نشوند ، ما به احتمال زیاد شاهد افزایش سطح نوسانات و عدم تمایل بسیاری از سرمایه گذاران برای شرکت در برخی از بازارهای دارایی با هر قیمتی هستیم.

ارزیابی مجدد این خطرات تا سه ماهه اول سال 2009 ادامه یافت. برخی از بازارهای مالی و بازیگران اقتصادی هنوز در جستجوی تعادل جدید هستند. به نظر می رسد برخی دیگر تا زمان رسیدن تعادل جدید ، تیم های جستجو را به طور کلی فراخوانده اند. از ابتدای سال 2009 ، بازارهای جهانی سهام حدود 15 درصد کاهش یافته است ، و سرمایه گذاری در بازار جهانی موسسات مالی عموماً شاخص های گسترده تری را تحت تأثیر قرار داده است. 9 به نظر می رسد تعداد کمی از پناهگاه ها از رکود اقتصادی و ارزیابی ارزیابی دارایی جهانی وجود دارد.

این شاخص های بازار اقتصادی و مالی در زمان واقعی مطمئناً شرایط رکود اقتصادی ، دوره ای از ضعف اقتصادی قابل توجه و تجدید ارزیابی جهانی ارزش های دارایی را توصیف می کنند. به اعتقاد من ، عمق و شدت این رکود ناشی از پدیده وحشت عمیق تر است. شرکت کنندگان در بازار تعجب می کنند که آیا اشکال واسطه گری مالی و کارکردهای مؤسسات مالی-ارتباط طولانی پس انداز با سرمایه گذاران-به شکلی اجرا می شود که بهزیستی اقتصادی را افزایش یا کاهش می دهد. برخی از آنها در مورد اثربخشی باقیمانده معماری مالی موجود سؤال می کنند و از زمان ، اثربخشی و ترجیحات سیاست برای معماری مالی که در نهایت پدیدار می شود ، نامشخص هستند. مطمئناً ، آنها هدف سیاست گذاران برای اصلاح سیستم مالی را تحسین می کنند تا از طریق چرخه دوام داشته باشند و کمتر در معرض شوک قرار بگیرند. اما برخی از آنها پرس و جو می کنند که آیا اقدامات سیاست ، تعادل ، کاهش یا تحریک شرایط وحشت است.

مقالات عناوین ایمان در هفته های اخیر بر اساس قوانین قانونی حاکم بر قراردادها حاکم شده است. مطمئناً ، هنگامی که بازیگران اقتصادی خود را به روشی سازگار با حاکمیت قانون سازگار می کنند ، بازارها بهترین عملکرد را دارند. 10 وفاداری به حاکمیت قانون فقط برخی از شفقت ها برای یک سیستم قضایی برای محافظت از اختلافات حق املاک در بین احزاب خصوصی نیست. این فقط نباید برخی از موعظه های موعظه توسعه اقتصادی برای اقتصادهای نوظهور باشد. در عوض ، این لینکپین اقتصادهای بازار مدرن مانند ما است. و هنگامی که مقامات حاکم مایل نیستند از پایان معامله خودداری کنند ، بزرگترین ضربه خود را متحمل می شود. با این وجود ، با وجود برخی از پیشنهادات بسیار تبلیغاتی برعکس ، من بسیار اطمینان دارم که دولت برای حمایت از تعهدات خود خستگی ناپذیر کار خواهد کرد. با این حال ، با این وجود ممکن است به قانون قانون آسانتر باشد.

وحشت ناشی از از دست دادن اعتماد به نفس در معماری مالی اساسی ، اصلاح فراتر از تصویب اساسنامه و مقررات دشوار است. تجمع سنگین از شیوه ها و درک های نانوشته ، اما نه کمتر مهم ، بر رفتار حاکم است و انتظارات را در اقتصاد بازار ایجاد می کند. با گذشت زمان ، این درک های غیررسمی پیگیری های عمیق و وفادار را توسط بازیگران اقتصادی جذب می کند. آنها به مقالات ایمان تبدیل می شوند. انحرافات از آنها غیرقانونی نیست ، اما می توانند به طور قابل توجهی درک خطر و بازگشت را تغییر دهند. وقتی این اتفاق بیفتد ، انتظارات حاصل از آن بدون استفاده ، با عواقب قابل توجه و اغلب مضر برای عملکرد بازار و پیشرفت اقتصادی است.

بنابراین ، وحشت را می توان به عنوان دوره هایی درک کرد که در آن مقالات کلیدی ایمان در شک و تردید قرار می گیرند. چگونه این اتفاق می افتد؟پس از دوره های طولانی رونق اقتصادی-در جدیدترین مورد ، به اصطلاح اعتدال بزرگ-فعالیتهای ایمان جمع می شوند. برخی از این درک ها قوی و ماندگار و خوب است. دیگران ، مشکل ساز تر یا نابجا ؛دیگران هنوز هم ، به درستی و سریع دور ریخته می شوند. برخی از این مقالات ایمان ریشه در سیاست های دولت دارند. برخی دیگر به عنوان یک موضوع خصوصی توسعه می یابند. صرف نظر از علت و کانتور آنها ، وقتی ایمان تضعیف می شود ، ترس و ابهام حاصل می تواند باعث وخامت عملکرد اقتصادی شود.

برخی از مقالات اصلی ایمان با توجه به برخی از موسسات مالی تضعیف شده است. و این همانطور که باید باشد هست. شکست مدیریت ریسک در برخی از موسسات مالی بزرگ و مهم از نظر سیستم اکنون افسانه ای است. در بعضی موارد ، سرمایه گذاران و همتایان به ضرر خود به این نهادها و مالی خود متکی بودند. هرچه بازارهای تأمین مالی عمده فروشی برای حرکت سخت تر می شدند ، بسیاری از موسسات مالی متحمل شدند ، برخی به درستی. اما به نظر می رسد همسالان قوی تر آنها با شیوه های مدیریت ریسک بسیار قوی تر نیز به قیمت سنگین پرداخت می کنند. شکوفایی قدرتمند ، چه رسد به زنده ماندن ، هنگامی که آنها در محله ای که در حال تجزیه است ساکن هستند ، دشوار است. و هنگامی که شرایط وحشت پابرجاست و مقالات طولانی مدت ایمان زیر را از دست می دهند ، بازارها اغلب به طور غیرقانونی واکنش نشان می دهند. از نظر من ، سیاست های دولت باید تمایز بین بنگاه ها ، حتی کسانی که در مجاورت به ظاهر نزدیک هستند ، تشویق کند. برای اینکه سیاستگذاران در غیر این صورت عمل کنند این است که اعتبار خود را به خطر بیاندازد و خطر بهبودی اقتصادی را تضعیف کند.

شرکت کنندگان در بازار به همان اندازه در مورد ماهیت ، هدف و مدت رابطه بین دولت و مؤسسات مالی به همان اندازه نامشخص هستند. با توجه به انتخاب های موجود برای سیاستگذاران طی 24 ماه گذشته ، برخی از عدم اطمینان اجتناب ناپذیر است. حماسه شرکتهای تحت حمایت دولت (GSE) را در نظر بگیرید. در قضاوت من ، داستان فانی مای و فردی مک شاید بیشترین نتیجه منفی در سیستم مالی در این دوره را نشان می دهد.

برای حدود یک نسل، GSEs بدهی‌هایی صادر می‌کردند که تقریباً همه فعالان بازار تصور می‌کردند که توسط دولت ایالات متحده حمایت می‌شد. GSEs دنیا را سفر کردند و بدهی‌ها را با نرخ‌ها و شرایط و برنامه‌های تامین مالی که تا حد زیادی با اوراق بهادار خزانه‌داری قابل مقایسه بود، فروختند. برخی از اعتراضات بلند به کنار، سیاست دولت - به طور کلی تعریف شده است - تمایل به حمایت از انتظارات سرمایه گذاران را داشت. در پایان سال 2007، بدهی عمومی معوق Fannie Mae و Freddie Mac در مجموع حدود 5. 0 تریلیون دلار بود که تقریباً با بدهی عمومی خزانه داری 5. 1 تریلیون دلار قابل مقایسه است و اسپرد بدهی های ارشد به خزانه داری ها در حدود 30 تا 50 واحد پایه بود. حتی اگر موسسات نسبت به ترکیب دارایی و ویژگی‌های ریسک سرمایه‌گذاری کمی داشتند.

با این حال، در پاییز 2008، اسپرد بدهی های ارشد GSE به طور قابل توجهی به بیش از 500 واحد پایه افزایش یافت. فعالان بازار به طور فزاینده ای نسبت به امکانات مالی و عملیاتی GSE ها شک داشتند و از عمق حمایت دولت نامطمئن بودند. هنگامی که بازارها تصمیم گرفتند سیاست گذاران را آزمایش کنند، همانطور که بازارها به ویژه در هنگام وحشت انجام می دهند، خزانه داری مجبور شد که به واسطه آن، کنترل نهادها را در دست بگیرد. کنگره به دولت‌های متوالی اجازه داد تا اقدامات قهرآمیز، از جمله تخصیص تا سقف 200 میلیارد دلار تا به امروز، انجام دهند تا به سرمایه‌گذاران و طرف‌های مقابل اطمینان دهند که این مؤسسات توانمند باقی خواهند ماند. این تلاش‌ها، در حالی که ضروری و به‌خوبی در نظر گرفته شده‌اند، به طور کامل ابهام پیرامون GSEs را برای فعالان بازار برطرف نکرده‌اند. در واقع، حتی پس از اقدامات فوق‌العاده اخیر فدرال رزرو برای بهبود نقدینگی و عملکرد بازار در بازارهای بدهی آژانس، اعتماد به GSEs کمتر از آن چیزی است که بازارها قبل از شروع این دوره به آن عادت کرده بودند.

زمانی که دارایی‌های بدون ریسک و دارای نقدشوندگی بالا با حمایت بالاترین ارزش دارایی‌ها در معرض نوسانات زیادی در ارزش قرار می‌گیرند، نمایه ریسک بازده تقریباً تمام دارایی‌های دیگر بسیار نامشخص می‌شود. تخصیص مجدد پرتفوی حاصل تقاضا برای اوراق بهادار خزانه داری را افزایش می دهد و تقاضا برای دارایی هایی را که واقعاً دارای ریسک هستند کاهش می دهد و فشار صعودی را بر حق بیمه ریسک در طیف گسترده ای از بازارها وارد می کند. علاوه بر این، شرکت‌های مالی که تصور می‌کردند دارایی‌هایشان از بدهی GSE به اندازه پول نقد است، مجبور شدند کفایت موقعیت نقدینگی خود را دوباره ارزیابی کنند، که بر فشارهای ترازنامه‌ای افزوده و منجر به تقاضای پناهگاه امن‌تر برای اوراق بهادار خزانه‌داری شد.

در طیف گسترده ای از موسسات مالی و بازارهای مالی، ترکیبی ناسالم از پویایی رکود و شرایط وحشت در کار ظاهر می شود. اما، به نظر من، عمدتاً مورد دوم - عدم اطمینان در مورد واسطه گری مالی و نقض اصول اعتقادی - است که رکود را تشدید کرده است.

نتیجه‌گیری اجازه دهید چندین مشاهدات نهایی را ارائه دهم که ممکن است به شکل‌گیری پایه‌ای جدید برای رشد کمک کند و اطمینان حاصل کند که اقلام اعتقادی دور ریخته شده تعمیر، اصلاح یا جایگزین می‌شوند.

وحشت قبل از رکود شروع شد و مطمئناً قبل از آن به پایان خواهد رسید. انجام فرآیند واسطه گری مالی با کارایی بیشتر - حتی قبل از اینکه یک معماری مالی جدید به طور محکم ایجاد شود - یک شرط ضروری برای بهبود پایدار است.

وحشت نتیجه هر دو شیوه های خصوصی معیوب و خط مشی های عمومی ناقص است. مقصر دانستن انحصار شرکت های مالی خصوصی یا عمدتاً در آستانۀ بخش رسمی نادرست است.

ثبات مالی نیاز به ثبات سیاست دارد. ترجیحات سیاسی بخش رسمی باید به روشنی ، به طور معتبر و به طور مداوم و به طور مداوم و تحت حمایت اقدامات مشخص ارتباط برقرار شود.

برای تسریع در شکل گیری یک معماری مالی جدید ، بخش رسمی باید از چشم انداز مثبت برای بنگاه های مالی تشریح و دفاع کند و از بازده سرمایه خصوصی استقبال کند. ماهیت و شرایط رابطه بین بنگاه های مالی و بخش رسمی نباید در معرض خطر قرار گیرد.

سرانجام ، و شاید مهمترین ، سیاست گذاران در سراسر دولت باید همیشه به پیامدهای بلند مدت اقدامات خود توجه داشته باشند. نوسانات در تولید اقتصادی و اشتغال اجتناب ناپذیر است. در نتیجه ، هدف سیاستگذاران باید فروتن تر باشد: ضمن کاهش بروز ، شدت و سقوط اقتصادی شوک های آینده ، رشد اقتصادی پایدار را به حداکثر برسانید. و ما باید اطمینان حاصل کنیم که نقاط قوت طولانی مدت اقتصاد ایالات متحده-انعطاف پذیری و پویایی در بازارهای کار ، بازارهای محصول و بله ، بازارهای مالی ما-مجاز به شکوفایی هستند. با انجام این کار ، اعتماد به تغییر وحشت در بازارهای ما ادامه خواهد داد و اقتصاد ما در نهایت با قدرت و وعده های حتی بیشتر دوباره برمی گردد.

1. نظرات بیان شده در اینجا خود من است و لزوماً نظرات سایر اعضای هیئت مدیره یا کمیته بازار آزاد فدرال را منعکس نمی کند. من از کمک مارک کارلسون ، دانیل کوویتز و نلی لیانگ از کارمندان هیئت مدیره که در این اظهارات مشارکت داشتند ، سپاسگزارم. بازگشت به متن

2. مورخان اقتصادی در مورد تمایز بین وحشت مالی و بحران های مالی مخالفند. به نظر من ، یک وحشت شامل مجموعه ای از وقایع موذیانه تر است که در آن ریسک به سرعت اعتماد به نفس را جابجا می کند و افراد و نهادها مجبور می شوند اساساً دیدگاههای جهان خود را بررسی کنند. در مقایسه ، بحران های مالی اپیزودیک تر ، بومی تر و کمتر برای ساختار و عملکرد سیستم مالی و اقتصادی است. در مورد بحران مالی ، اعتماد به نفس ممکن است توسط یک نهاد یا حتی یک طبقه از نهادها از بین برود ، اما ایمان به سیستم مالی و اقتصادی تا حد زیادی دست نخورده است. بازگشت به متن

3. میلتون فریدمن و آنا شوارتز (1963) ، تاریخ پولی ایالات متحده ، 1867-1960 (پرینستون: انتشارات دانشگاه پرینستون). بازگشت به متن

4. به O. M. W مراجعه کنید. Sprague (1910) ، تاریخ بحران تحت سیستم ملی بانکی (واشنگتن: دفتر چاپ دولت) ، ص. 259. بازگشت به متن

5. به جوزف دیویس (2004) ، "شاخص سالانه تولید صنعتی ایالات متحده ، 1790-1915" ، "مجله فصلنامه اقتصاد ، جلد. 109 (4) ، صص 1177-1215. همچنین به Sprague ، تاریخچه بحران ها ، ص. 259. بازگشت به متن

6. جریان فدرال رزرو داده های صندوق ها برای خانوارها و سازمان های غیرانتفاعی نشان می دهد که ارزش خالص از حدود 62. 7 تریلیون دلار در سه ماهه چهارم سال 2007 به 51. 5 تریلیون دلار در سه ماهه چهارم سال 2008 کاهش یافته است.

7. داده ها بر اساس محاسبات از بررسی هیئت مدیره از منابع مالی مصرف کننده است. بازگشت به متن

8. کوین ورش (2008) ، "وعده و خطرات معماری مالی جدید" ، سخنرانی در تاریخ 6 نوامبر ، در تاریخ 6 نوامبر ، در مورد پول نشانگرهای دانشگاه نیویورک ، نیویورک ، ارائه شد.، اعتبار و حق بیمه ریسک طرف مقابل. بازگشت به متن

9. بازارهای سهام جهانی در ایالات متحده تحت تأثیر قرار گرفتند. شاخص جهانی داو جونز از اول ژانویه 2009 ، تا 31 مارس 2009 15 درصد کاهش یافت و شاخص های موسسه مالی جهانی ، مانند شاخص بانکی U. K.-FTSE 350 ، شاخص بانکی ژاپن-نیکی 500 و شاخص دی جی یورو-بانکیبه ترتیب 27 درصد ، 12 درصد و 21 درصد کاهش یافت. بازگشت به متن