دولت چگونه تورم را اندازه گیری می کند؟

تورم به تغییرات در طول زمان در سطح کلی قیمت کالاها و خدمات در سراسر اقتصاد اشاره دارد. دولت تورم را با مقایسه قیمت های فعلی مجموعه ای از کالاها و خدمات با قیمت های قبلی اندازه گیری می کند. به نظر می رسد که پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. در اینجا نحوه عملکرد معیارهای تورم آمده است.

شاخص قیمت مصرف کننده چیست؟

شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) که توسط اداره آمار کار (BLS) تولید می شود، پرکاربردترین معیار برای سنجش تورم است. CPI اولیه (CPI-U) برای اندازه گیری تغییرات قیمتی که مصرف کنندگان شهری که 93 درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهند، طراحی شده است. اگرچه این یک میانگین است و تجربه مصرف کننده خاصی را منعکس نمی کند.

CPI هر ماه با استفاده از 80000 کالا در سبدی ثابت از کالاها و خدمات ساخته می‌شود که نشان‌دهنده آن چیزی است که آمریکایی‌ها در زندگی روزمره خود می‌خرند - از بنزین در پمپ و سیب در فروشگاه مواد غذایی گرفته تا هزینه تلویزیون کابلی و ویزیت پزشک. BLS از یک نظرسنجی از خانواده‌های آمریکایی به نام بررسی هزینه‌های مصرف‌کننده استفاده می‌کند تا مشخص کند کدام اقلام در سبد قرار می‌گیرند و چه مقدار وزن برای هر کالا تعیین می‌شود. قیمت‌های مختلف با توجه به اهمیتی که برای مصرف‌کننده معمولی دارند، وزن می‌شوند. به عنوان مثال، آمریکایی ها بیشتر از توفو برای مرغ خرج می کنند، بنابراین تغییرات در قیمت مرغ تأثیر بیشتری بر CPI دارد.

دولت فدرال از نسخه ای از CPI - CPI برای حقوق بگیران و کارگران دفتری - برای تنظیم مزایای تامین اجتماعی برای تورم استفاده می کند.

چگونه دولت اطلاعات قیمت را برای CPI بدست می آورد؟

BLS هر ماه داده‌های قیمت را با انجام دو نظرسنجی جمع‌آوری می‌کند: یکی قیمت اکثر کالاها و خدمات را ثبت می‌کند و دیگری قیمت مسکن. برای اکثر کالاها و خدمات، نمایندگان BLS (آنلاین یا حضوری) بازدید می کنند یا با فروشگاه های مختلف در سراسر کشور تماس می گیرند و هزینه اقلام مختلف را ثبت می کنند. در طول هر سفر، جمع آوری کننده داده ها قیمت کالاها و خدمات مشابه ماه گذشته را ثبت می کند. قیمت‌ها در نیویورک، لس‌آنجلس و شیکاگو و همچنین قیمت‌های مواد غذایی و انرژی در سراسر کشور هر ماه جمع‌آوری می‌شوند. قیمت‌های کالاها از همه مکان‌های دیگر (که تمایل دارند بخش کوچک‌تری از سبد کلی را نشان دهند) هر ماه در میان به‌روزرسانی می‌شوند.

در بررسی مسکن، BLS قیمت 50000 اقامتگاه را از طریق بازدیدهای شخصی یا تماس های تلفنی جمع آوری می کند. اگر یک واحد مسکونی اجاره ای نباشد اما متعلق به ساکنین باشد، از آنچه اجاره معادل مالکان نامیده می شود استفاده می کنند: BLS هزینه اجاره مکان مشابه را برای مالک پیدا می کند و به جای آن از آن به عنوان قیمت مسکن استفاده می کند. از آنجایی که اجاره بها تغییر نمی کند، اجاره هر واحد هر شش ماه یکبار نمونه برداری می شود و به BLS اجازه می دهد خانه های بیشتری را به طور کلی بررسی کند.

تغییرات در CPI چگونه گزارش می شود؟

BLS تغییر قیمت ها را از یک ماه به ماه دیگر گزارش می کند. CPI از ماه مه تا ژوئن 2022 1. 3% افزایش یافت، با توجه به نوسانات فصلی معمول، اما بین ژوئن و ژوئیه 2022 به هیچ وجه تغییر نکرد. CPI می تواند از یک ماه به ماه دیگر نوسان داشته باشد، اما روند تغییر ماهانه است. طی چند ماه می تواند نشانه مهمی از تورم باشد. یکی دیگر از معیارهای رایج مورد استفاده که توسط BLS ارسال شده و اغلب در مطبوعات گزارش شده است، CPI را در یک ماه با همان ماه سال قبل مقایسه می کند - به عبارت دیگر قیمت ها در 12 ماه گذشته چقدر افزایش یافته است. به عنوان مثال، در جولای 2022، CPI 8. 5 درصد بالاتر از میزان سال قبل بود. این رویکرد کمتر تحت تأثیر یک ماه با تغییرات کوچک یا بزرگ است، اما هر دو روش گزارش تغییرات در CPI دقیق هستند.

براکت های مالیاتی چگونه برای تورم تنظیم می شوند؟

از زمانی که کنگره قانون را در سال 2017 تغییر داد، نسخه دیگری از CPI به نام شاخص قیمت مصرف کننده زنجیره ای برای همه مصرف کنندگان شهری برای تنظیم براکت های مالیاتی برای تورم به جای CPI اولیه استفاده شده است.

CPI اولیه می تواند تورم را اغراق کند زیرا قیمت سبد کالاهای یکسانی را از یک ماه به ماه دیگر می دهد (اگرچه اقلام هر دو سال یکبار به روز می شوند)، و جایگزینی بین کالاهای مشابه را در نظر نمی گیرد. بنابراین، اگر کالایی (مثلاً سیب) گران‌تر شود و مردم بخواهند جایگزین‌های بیشتری از آن بخرند (مانند هلو)، CPI سطح قیمت را طوری محاسبه می‌کند که انگار مردم همچنان مقادیر یکسانی از هر کالا را خریداری می‌کنند. قیمت متفاوت

با این حال، CPI زنجیره‌ای، جایگزینی بین اقلام مشابه را در نظر می‌گیرد. این کار را با به روز رسانی سبد خود با توجه به آنچه مردم از یک دوره به دوره دیگر خریداری می کنند انجام می دهد. اساسا، BLS یک معیار تورم را با استفاده از سبد دوره اول محاسبه می کند و معیار دیگری را از سبد در دوره دوم (که می تواند سیب کمتر و هلو بیشتری داشته باشد) محاسبه می کند و میانگین آنها را گزارش می کند. این «زنجیره» تأثیر تغییرات قیمت را در طول ماه‌ها ایجاد می‌کند، و CPI زنجیره‌ای را در گرفتن الگوهای هزینه‌های مصرف‌کننده و اندازه‌گیری تأثیر واقعی قیمت‌های بالاتر بهتر می‌کند.

از آنجایی که باعث می‌شود جایگزین‌ها از اقلام با قیمت بالاتر دور شوند، تورم اندازه‌گیری شده توسط CPI زنجیره‌ای کمی کمتر از CPI اولیه است. اثر می تواند در طول زمان اضافه شود. بین سال‌های 2000 تا 2020، CPI 54. 5 درصد افزایش یافت. CPI زنجیره ای با 45. 9٪. استفاده از CPI زنجیره‌ای برای تنظیم تورم براکت‌های مالیاتی به این معنی است که آستانه براکت‌های مالیاتی آهسته‌تر افزایش می‌یابد و آمریکایی‌ها در طول زمان مالیات بیشتری نسبت به زمانی که از CPI اولیه استفاده می‌شد، پرداخت می‌کنند.(برای اطلاعات بیشتر در مورد CPI زنجیره ای، به توضیح مرکز هاچینز مراجعه کنید: CPI زنجیره ای.)

شاخص قیمت برای هزینه های مصرف شخصی (PCE) چیست؟

شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی (شاخص قیمت PCE) یکی دیگر از معیارهای تورم است ، این مورد توسط دفتر تجزیه و تحلیل اقتصادی (BEA) با استفاده از داده های مربوط به قیمت های BLS تولید شده است. شاخص قیمت PCE تغییر در قیمت ها را برای کلیه کالاهای مصرفی اندازه گیری می کند ، نه فقط مواردی که توسط مصرف کنندگان برای خارج از جیب پرداخت می شود. به عنوان مثال ، وزن مراقبت های بهداشتی در PCE منعکس کننده آنچه مصرف کنندگان برای حق بیمه ، کسر و پرداخت هزینه های خارج از جیب پرداخت می کنند و همچنین هزینه های پرداخت شده توسط بیمه ارائه شده توسط کارفرمایان ، Medicare و Medicaid. در CPI ، فقط هزینه های مستقیم برای مصرف کنندگان منعکس می شود. این تفاوت در دامنه بدان معنی است که Deflator PCE و CPI دارای وزن بسیار متفاوتی هستند. به عنوان مثال ، وزن مراقبت های بهداشتی در شاخص PCE 22 ٪ است ، اما در CPI فقط 9 ٪ است. وزن مسکن در CPI 42 ٪ است ، اما در شاخص PCE فقط 23 ٪ است. این بدان معناست که افزایش داده شده در قیمت های مراقبت های بهداشتی بسیار بیشتر از آنکه بر CPI تأثیر بگذارد ، روی شاخص PCE تأثیر می گذارد.

فدرال رزرو از شاخص قیمت PCE به عنوان معیار اصلی تورم استفاده می کند. هدف بلند مدت آن برای تورم این است که شاخص قیمت PCE با نرخ سالانه 2 ٪ با گذشت زمان افزایش یابد.

PCE همچنین یک شاخص زنجیر شده است ، در حالی که CPI اولیه نیست. این بدان معناست که ، مانند CPI زنجیر شده ، PCE در هنگام گرانتر شدن یکی از آنها ، بهتر است تعویض بین موارد مشابه را حساب کند. از آنجا که فرمول آن از داده های به روز شده استفاده می کند ، اعتقاد بر این است که PCE بازتاب دقیق تری از تغییرات قیمت در طول زمان و در میان موارد است. با گذشت زمان ، دو اقدام تمایل به نشان دادن الگوی مشابهی دارند ، اما PCE تمایل به افزایش بین 2 تا 3 دهم کمتر از CPI دارد. به عنوان مثال ، CPI-U به طور متوسط 1. 7 ٪ در سال ، از سال 2010 تا 2020 افزایش یافته است. شاخص قیمت PCE به طور متوسط 1. 5 ٪ در سال در این دوره افزایش یافته است.

تورم اصلی چیست؟

تورم اصلی ، خواه CPI یا شاخص قیمت PCE ، به عنوان تغییر قیمت به استثنای قیمت مواد غذایی و انرژی ، که تمایل به بی ثبات دارند تعریف می شود. در حالی که البته مواد غذایی و انرژی بخش عمده ای از بودجه هر خانوار هستند ، تورم اصلی اغلب به عنوان شاخص بهتری از سرعت اساسی تغییرات قیمت تلقی می شود.

سایر رویکردهای برای تشخیص روند تورم اساسی شامل CPI به ارزش متوسط فدرال Cleveland (که اجزای CPI را که شدیدترین تغییرات ماهانه را نشان می دهد) و CPI متوسط (که تنها نشان دهنده تغییر قیمت در مرکز توزیع قیمت است ، حذف می کند. تغییر می کند). این اقدامات با ترک هر یک از قیمت ها هر ماه به جای اینکه قیمت مواد غذایی و انرژی را در هر زمان انجام دهد ، از "سر و صدا" خلاص می شود.

بنابراین ، در مقایسه با میانگین متوسط CPI متوسط ، CPI هسته مستعد ابتلا به نوسانات موقتی در قیمت هایی است که مربوط به غذا یا انرژی نیستند. به عنوان مثال ، هنگامی که قیمت خودروهای استفاده شده در طول همه گیر COVID-19 افزایش یافت ، در ماه مه 2021 در مقایسه با سال قبل 29. 7 ٪ افزایش یافت ، CPI هسته را 3. 8 ٪ افزایش داد. از طرف دیگر ، CPI با متوسط کوتاه ، در همان ماه تنها 2. 6 ٪ افزایش یافت و نشان می دهد که بیشتر موارد فقط نسبتاً گران تر بودند.

فدرال فدرال Cleveland همچنین یک شاخص قیمت متوسط PCE را ارسال می کند ، و Dallas Fed یک نسخه متوسط را ارسال می کند.

شاخص های قیمت چگونه برای تغییر کیفیت حساب می شوند؟

حسابداری برای تغییر کیفیت یکی از خارق العاده ترین مسائل در اندازه گیری قیمت است. ردیابی قیمت همان کالاها با گذشت زمان به خوبی کار می کند وقتی که دقیقاً همان کالاها - به عنوان مثال ده ها تخم مرغ بزرگ - از یک دوره به دوره دیگر فروخته می شود. اما اغلب اینگونه نیست. به عنوان مثال ، نسخه های جدید آیفون به طور مرتب به بازار معرفی می شوند. آیفون که امروز کسی خریداری می کند از کیفیت بهتری نسبت به نمونه خریداری شده پنج سال پیش است. علاوه بر این ، کالاهای کاملاً جدید گاهی معرفی می شوند که ممکن است باعث شود افراد خیلی بهتر شوند.

اقتصاددانان فکر می کنند که مزایای این کالاها نیز باید در شاخص های قیمت ضبط شود ، بنابراین ما می توانیم بین افزایش قیمت که منعکس کننده کیفیت بهتر و مواردی است که منعکس کننده تورم قیمت واقعی است ، تمایز قائل شویم. BLS با گذشت زمان در حسابداری از کیفیت پیشرفت کرده است - برای مثال ، برای برخی از کالاهایی که از "Hedonics" استفاده می کنند تا بتوانند قیمت را برای ارزش ویژگی های جدید تنظیم کنند - اما شاخص های قیمت هنوز هم منعکس کننده ترکیبی از تورم واقعی و پیشرفت های کیفیت هستندواداین امر به ویژه صادق است زیرا بخش های اقتصادی که در آن اندازه گیری کیفیت به ویژه اندازه گیری ، مانند مراقبت های بهداشتی و آموزش ، به عنوان سهم از اقتصاد کلی در حال رشد است.