1 عارضه بحران جهانی مواد غذایی در سال 2008 ، و با افزایش قیمت جدید در سال 2010-2011 ، بازارهای کالاهای کشاورزی در قلب نگرانی های اقتصادی جهانی بوده اند و برای اولین بار در سال 2011 اولویت اصلی G20 بوده اند. بسیاری از عوامل به طور مرتب برای توضیح قسمت های اخیر افزایش قیمت کالاها ذکر شده است: خرابی محصولات زراعی ، حوادث شدید آب و هوایی ، توسعه سوخت های زیستی ، رشد اقتصادهای نوظهور ، بی ثباتی پولی.[4] به احتمال زیاد همه این عوامل اساسی نقش داشته اند ، اما دلایلی نیز وجود دارد که گمان می کنند که بازارهای مالی می توانند تا حدودی مسئول افزایش قیمت کالاها باشند. در واقع ، در عین حال قیمت کالاها به میزان قابل توجهی افزایش یافت ، افزایش مهمی در سرمایه گذاری های مالی در کالاها ، به ویژه در کالاهای کشاورزی وجود داشت. این افزایش توسط سرمایه گذاری های مبتنی بر شاخص انجام شده است ، که اکنون بخش بزرگی از موقعیت های کل در بازارهای مشتقات کالا را به خود اختصاص می دهد. طبق گفته ایروین و سندرز (2011) ، حداقل 100 میلیارد دلار سرمایه گذاری جدید در دوره 2004-2008 به بازارهای آینده کالا منتقل شد. اهمیت روزافزون سرمایه گذاری مالی در کالاها - که به مفهوم "مالی" کالاها اشاره دارد (Domanski and Heath (2007) ، Singleton (2011) ، Tang and Xiong (2011)) - به عنوان منبع قیمت مشاهده شده استافزایش دادن.

با توجه به 2 بار ، هر بار که فشار بر قیمت کالاها فشار می آورد ، دلالان و بازارهای مشتقات مقصر هستند. اما آنچه امروز کاملاً جدید است این است که برخی از پزشکان نیز این دیدگاه را به اشتراک می گذارند. به عنوان مثال ، جیم اونیل ، اقتصاددان ارشد گلدمن ساکس ، نقش BRICS را برجسته می کند ، اما به وضوح اذعان می کند که بازارهای کشاورزی قربانی یک حباب سوداگرانه هستند: "من می بینم که خیلی روی غذا تمرکز می کنم ، و به نظر می رسد بسیار مرسوم است. در دنیای سرمایه گذاری (…). این معضل اساسی توسط ثروت کشورهای BRICS (برزیل ، روسیه ، هند ، چین) ایجاد شده است. اما ، برای یک سال گذشته ، این موضوع نیز موضوع اصلی موسسات مالی بوده است. به نظر من بازارها از کیفیت حباب برخوردار هستند. »(The Guardian-20 آوریل 2008). خود جورج سوروس حتی تأیید کننده تر است: "شما به دلیل داشتن کالاهایی که به یک طبقه دارایی تبدیل شده اند که مؤسسات تا حد فزاینده ای از آن استفاده می کنند ، حباب کالایی عمومی دارید." (16 آوریل 2008).

3 در واقعیت ، به نظر می رسد بیشترین دور دانشگاهی دانشگاهیان هستند. نگرانی در مورد تأثیر بی ثبات کننده احتمالی گمانه زنی ها به اندازه ایجاد بازارهای مالی قدیمی است و اقتصاددانان این مسئله را زود برطرف کرده اند.[5] از آدام اسمیت (1776) تا میلتون فریدمن (1953) ، از طریق جان استوارت میل (1871) ، رویکرد سنتی این است که در نظر بگیرد که دلالان نقش تثبیت کننده ای دارند. با این حال ، این رویکرد به یک چشم انداز ایده آل از بازارهای مالی متکی است که در آن هیچ محدودیتی برای داوری وجود ندارد ، عدم تقارن اطلاعاتی ، امکان دستکاری و غیره وجود ندارد. Baumol (1957) اولین کسی بود که در یک وضعیت رسمی در نظر گرفت ، این حدس و گمان می تواند باشد. بی ثبات کردن در حضور نواقص بازار. این ایده به ویژه توسط هارت و کرپس (1986) و ادبیات مربوط به امور مالی رفتاری ایجاد شده است - به دلونگ و همکاران مراجعه کنید.(1990) در میان دیگران. به طور خاص ، چندین مدل نظری اثرات مرتبط با معرفی بازارهای مشتقات را بررسی کرده اند. دسته اول از مدل ها با هدف روشن شدن پیوند بین بازارهای آتی ، تولید و ذخیره سازی. پک (1976) ، Turnovsky (1983) و Kawai (1983) نتیجه می گیرند که بازارهای آینده تأثیر نسبتاً تثبیت کننده ای دارند ، در حالی که برای چاری و همکاران.(1990) اثر مبهم است. یک رویکرد دوم به اطلاعات منتقل شده توسط بازارهای آتی و دشواری تفسیر این اطلاعات متمرکز است. Danthine (1978) و Stein (1987) نشان می دهند که اگر دلالان اطلاعات ناقصی داشته باشند ، قراردادهای آتی می توانند بی ثبات باشند ، زیرا سایر عوامل نسبت به آنچه فکر می کنند اطلاعات خصوصی است ، بیش از حد واکنش نشان می دهند. برای Guesnerie و Rochet (1993) ، حتی اگر بازارهای آینده نوسانات قیمت را در تعادل کاهش دهند ، اثرات یادگیری مربوط به دشواری برای پیش بینی رفتار دیگران باعث می شود تعادل دشوار یا غیرممکن باشد. Bowman و Faust (1997) همچنین دو مثال را ارائه می دهند که معرفی گزینه ها منجر به تعادل Sunspot می شود.

4 سوال از تأثیر (DE) تأثیر تثبیت کننده بازارهای مشتقات نیز تعداد زیادی از مطالعات تجربی را به خود جلب کرده است. رویکرد سنتی مقایسه نوسانات در بازار اساسی قبل و بعد از معرفی مشتقات است. بدیهی است ، این رویکرد از یک اشکال جدی رنج می برد زیرا معرفی مشتقات بسیار بعید است که برونزا باشد. علاوه بر این ، همچنین می توان استدلال کرد که نوسانات خطرات شدید را منعکس نمی کند. به هر حال ، مطالعات متعددی اثرات معرفی آینده کالاها را بر ثبات بازار نقطه بررسی کرده اند. اولین مطالعات تجربی به اواخر قرن نوزدهم باز می گردد (امری ، 1898 ؛ هوکر ، 1901) و آنها نتیجه گرفتند که مشتقات تأثیر نسبتاً تثبیت کننده ای دارند. اخیراً ، Tomek (1971) (گندم) ، تیلور و لوتولد (1974) (گاو) ، بافنده و بانرجی (1990) (گاو) ، نتز (1995) (گندم) و فلمینگ و اوستییک (1999) (روغن خام) نیزکاهش نوسانات را پیدا کنید یا تأثیر خاصی را تشخیص ندهید. فقط Brorsen (1989) (گاو) نشان می دهد که نوسانات می تواند بیشتر باشد.[6]

رویکرد 5 دیگر بررسی این است که آیا معاملات در بازارهای آتی باعث حرکت قیمت دارایی های اساسی می شود. در طی دو سال گذشته ، مطالعات متعددی علیت بین تغییرات در قیمت کالاها و موقعیت های انواع مختلف معامله گران در بازارهای مشتقات را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.[7] این لیست شامل IMF (2008) ، Büyüksahin and Harris (2009) ، Brunetti and Büyüksahin (2009) ، Gilbert (2010a ، b) ، Stoll and Whaley (2010) ، and Sanders and Irwin (2010 ، 2011a ، b)- برای بررسی به ایروین و سندرز (2011) مراجعه کنید. بیشتر مطالعات در مورد تأمین مالی بازارهای کالایی از داده های ارائه شده توسط کمیسیون معاملات آتی کالاهای ایالات متحده (CFTC) استفاده می کند. به طور کلی ، این مطالعات هیچ مدرکی ایجاد نمی کند که نشان می دهد تجارت شاخص در کالاها تأثیر بر تغییرات قیمت داشته است. با این حال ، همانطور که توسط سندرز و ایروین (2011b) بیان شده است ، قدرت تست های آماری استاندارد ممکن است خیلی کم باشد. بر این اساس ، آنها پیشنهاد می کنند تخمین SUR را به منظور وابستگی متقابل در بازارها در نظر بگیرند. در این مقاله ، ما با استفاده از رویکرد تست علیت Granger Panel ، که اخیراً توسط Kònya (2006) تهیه شده است ، به ادبیات موجود کمک می کنیم. به طور دقیق تر ، ما برآورد SUR و مقادیر بحرانی خاص را برای بررسی علیت بین قیمت های آتی و موقعیت های بازرگانان شاخص در نظر می گیریم. این رویکرد مانند ساندرز و ایروین (2011b) همگن در پانل فرض نمی کند. علاوه بر این ، برخلاف سندرز و ایروین (2011b) ، رویکرد ما نیازی به آزمایش های اولیه برای ریشه های واحد و ادغام ندارد که به طور کلی از قدرت کم نیز رنج می برند. ما همچنین بررسی می کنیم که آیا پیوند علّی بین قیمت های آتی و مواضع بازرگانان شاخص قبل از بحران (ژانویه 2006 تا سپتامبر 2008) و در طول بحران (سپتامبر 2008 تا دسامبر 2010) یکسان است.

6 تست های علیت شما در رابطه بین موقعیت های معامله گران و قیمت های آتی کالا در داده های هفتگی برای دوازده دانه ، دام و سایر بازارهای آینده نرم در طی دوره 2006-2010 اعمال می شود. نتایج ما عدم وجود تأثیر مستقیم بین تجارت مبتنی بر شاخص و قیمت آتی کالا را تأیید می کند.

7 باقیمانده مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است. بخش 2 روش را ارائه می دهد. بخش 3 داده ها را توصیف می کند. بخش 4 نتایج تجربی را گزارش می کند. سرانجام ، بخش 5 اظهارات نتیجه گیری را ارائه می دهد.

2 - روش شناسی اقتصاد سنجی

رویکردهای 8there را می توان برای آزمایش برای ایجاد گرنجر در یک چارچوب پانل اجرا کرد. مورد اول بر اساس روش کلی از لحظات (GMM) است که با از بین بردن جلوه های ثابت ، مدل های پانل (همگن) تخمین می زند. با این حال ، این هم ناهمگونی یا وابستگی مقطعی را به خود اختصاص نمی دهد.[8] رویکرد دوم که به ناهمگونی می پردازد توسط هورلین (2008) پیشنهاد شده است ، اما این امکان وابستگی مقطعی احتمالی را فراهم نمی کند. رویکرد سوم که توسط Kònya (2006) توسعه یافته است ، اجازه می دهد تا هم وابستگی مقطعی و ناهمگونی را به خود اختصاص دهد. این مبتنی بر سیستم های رگرسیون به ظاهر نامربوط (SUR) و تست های والد با مقادیر بحرانی Bootstrap در بازار است و با در نظر گرفتن همبستگی احتمالی معاصر در کشورها ، می تواند به طور جداگانه در هر یک از اعضای پانل جداگانه آزمایش کند. با توجه به کلی بودن آن ، ما این رویکرد آخر را در این مقاله پیاده سازی خواهیم کرد.[9]

9 رابطه بین قیمت های آتی (در ورود به سیستم) ، مشخص شده توسط P ، و معامله گران شاخص موقعیت های طولانی خالص (تعداد قراردادها در میلیون) ، که توسط I مشخص شده است ، می تواند با استفاده از مدل وکتور مرتبه محدود دو متغیره زیر (VAR) مورد مطالعه قرار گیرد:

11 جایی که i = 1 ،… ، n یک بازار آینده کشاورزی ، t = 1 ،… ، t دوره (هفته) ، S LAG و L را نشان می دهد_piو لی_iطول تاخیرشرایط خطا ، و قرار است صداهای سفید باشد (یعنی آنها دارای میانگین صفر ، واریانس ثابت و به صورت جداگانه سریال با هم مرتبط هستند) و ممکن است برای یک بازار معین با یکدیگر ارتباط داشته باشند.

اگر در معادله اول همه نباشد ، از نظر یک طرفه گرنجر از I به P در حال اجرا است؟_{1 ، من ، s}صفر است اما در دوم همه؟_{2 ، من ، s}صفر است ؛اگر در معادله اول همه باشد ، از P به من یک طرفه است._{1 ، من ، s}صفر است اما در دوم همه نیست؟_{2 ، من ، s}صفر است ؛اگر همه اینها نه همه؟_{2 ، من ، s}و نه همه؟_{1 ، من ، s}صفر است ؛و اگر همه چیز بین P و I وجود ندارد؟_{2 ، من ، s}'شن ؟_{1 ، من ، s}صفر است.