چرا بسیاری از مردم از تحصیلات خود ناامید هستند - و چگونه شروع به رفع آن کنیم.

دانش‌آموزان در Cal State-LA به‌عنوان بخشی از یک مسابقه فناوری وسایل نقلیه پیشرفته با یکدیگر همکاری می‌کنند. پردیس دانشگاه دولتی بالاترین امتیاز را در کشور در یک رتبه بندی برای سنجش میزان تحرک رو به بالا کسب کرد.

مدرک دانشگاهی مسیری را برای بسیاری از نتایج مثبت زندگی به گیرندگان ارائه می دهد. فارغ التحصیلان نسبت به غیر فارغ التحصیلان احتمال بیشتری برای به دست آوردن شغل مناسب، دریافت دستمزد قابل احترام و تحرک بالا دارند، به ویژه کسانی که والدین آنها هرگز مدرکی نگرفته اند. مزایای فردی و اجتماعی دیگری نیز وجود دارد که به دریافت کنندگان مدرک مربوط به خانواده، سلامت، اقتصاد و شهروندی تعلق می گیرد.

اما بسیاری از دانش‌آموزان فعلی و سابق با تأمل در تجربیات تحصیلی خود به این نتیجه می‌رسند که آمادگی برای دبیرستان و دوره متوسطه آن‌ها چیزهای بسیار مطلوبی باقی مانده است. بین آنچه جوانان از آموزش انتظار دارند و آنچه که تجارب آموزشی آنها در واقع ارائه می دهد، گسست قابل توجهی وجود دارد.

آنچه در ادامه می آید داستانی در سه قسمت است. بخش اول به بررسی نسخه آموزشی جوانان از پشیمانی خریداران می پردازد - ناامیدی ناشی از شکاف بین انتظارات و واقعیت. بخش دوم چارچوبی جایگزین برای دانش‌آموزان ارائه می‌دهد که پس از دبیرستان چه کاری انجام دهند. بخش پایانی رویکردهای آموزشی متفاوتی را نشان می‌دهد که از دبیرستان شروع می‌شود و به جوانان کمک می‌کند تا هویت شغلی و خود حرفه‌ای را توسعه دهند و آنها را در مسیری برای مشاغل رضایت‌بخش و شهروندی مسئولانه قرار دهند.

بخش اول: پشیمانی خریدار

تجربه تقاضا: کالج و مصرف کنندگان K-12 صحبت می کنند

تقریباً دو سوم از فارغ التحصیلان دبیرستان کشور بلافاصله در نوعی از تحصیلات تکمیلی ثبت نام می کنند. بیشتر این دانش آموزان انگیزه مشخصی دارند. در سال 2019، 83. 5 درصد از افرادی که وارد سال اول شده بودند، به طور متوسط گفتند که داشتن یک شغل بهتر دلیلی «بسیار مهم» برای حضور در کالج است، در حالی که این رقم در سال 2000 حدود 70 درصد و در سال 1976 به پایین ترین حد یعنی 68 درصد رسیده است. این انتظارات جوانان محقق می شود؟اکثرا نه

با توجه به شبکه آموزشی Strada و گالوپ، در سال 2017، حدود یک سوم از دانشجویان به شدت موافق بودند که با مهارت ها و دانش مورد نیاز برای موفقیت در بازار کار و محل کار فارغ التحصیل می شوند. نیمی از آنها کاملاً موافق بودند که رشته آنها منجر به یک شغل خوب می شود، اگرچه این بر اساس جمعیت شناسی رشته و دانشجو متفاوت است. از سوی دیگر، بخش غیر قابل توجهی از افراد حداقل یک تصمیم پس از تحصیل را تغییر می‌دادند: 36 درصد رشته تحصیلی خود. 28 درصد مؤسسه آنها;12 درصد مدرکشونتنها 26 درصد از فارغ التحصیلان به شدت موافق بودند که تحصیلات آنها هم به شغل و هم به زندگی روزمره مرتبط است.

هزاره‌ها، که توسط مرکز تحقیقاتی پیو به‌عنوان کسانی که بین سال‌های 1981 تا 1996 متولد شده‌اند، که اکنون بیش از 72 میلیون نفر هستند، تعریف می‌شوند، به‌نظر می‌رسد که به‌ویژه از سیستم K-12 ناراضی هستند. بر اساس مطالعه اخیر Echelon Insights، با تأمل در تحصیلات دبیرستانی خود، تنها 39 درصد از شرکت کنندگان در کالج فکر می کنند که برای موفقیت در دوره های کالج یا دوره های پس از دبیرستان آمادگی دارند. هزاره‌ها معتقدند سیستم K-12 باید تغییر کند تا نیازهای آنها را برآورده کند، اما شک دارند که این اتفاق بیفتد: 74 درصد فکر می‌کنند که مدارس برای ایجاد فرصت برای دانش‌آموزان به «تغییرات بزرگ» نیاز دارند، در حالی که 58 درصد می‌گویند «ما به اندازه کافی تغییرات قابل توجهی در مدارس خود ایجاد نخواهیم کرد. و مشکلات امروز بدتر خواهند شد.»

والدین هزاره در مورد مهمترین هدف آموزش ، دیدگاههای مختلفی دارند. یک کثرت 38 درصد - به گفته این "آماده سازی دانشجویان برای یادگیری بیشتر ، مانند دانشکده یا مدرسه تجارت است."دومین پاسخ متداول ، که 30 درصد از پاسخ دهندگان را به دست می آورد ، "آماده سازی دانشجویان برای نیروی کار است تا بتوانند در یک حرفه موفق شوند و زندگی کنند."این بدان معناست که 68 درصد هدف آموزش و پرورش را با آمادگی برای یادگیری بیشتر یا یک حرفه موفق پیوند می دهد.

در همین حال ، بیش از نیمی از آمریکایی ها ، 52 درصد ، معتقدند که تحصیلات عالی در "جهت اشتباه" قرار دارد ، در حالی که تنها 20 درصد معتقدند که طبق یک نظرسنجی توسط Think Tank ، به طور کلی در "جهت درست" قرار دارد. از این گذشته ، 67 درصد از آمریکایی ها معتقدند که دانشکده ها و دانشگاه ها در مقایسه با کسانی که معتقدند دانشجویان را (9 درصد) یا کالای بیشتر (4 درصد) قرار می دهند ، در درجه اول منافع نهادی خود را قرار می دهند.

کالج بیش از آماده سازی شغل است

این داده ها تأیید می کنند که مصرف کنندگان کالج و مدرسه نسخه ای از پشیمانی خریدار را تجربه می کنند - ناامیدی از قطع ارتباط بین انتظارات و تجربیات آموزشی آنها. این دیدگاه مصرف کننده در مورد نحوه برخورد دانشکده ها با آنچه رهبران کالج فکر می کنند برخورد می کنند: 96 درصد از افسران ارشد دانشگاهی معتقدند که موسسات آنها در تهیه دانشجویان برای نیروی کار بسیار یا تا حدودی مؤثر هستند. مؤسسات بعد از متوسطه مقصر این قطع ارتباط نیستند. دانش آموزان تغییر می کنند ، زمان تغییر می کنند ، ایده هایی در مورد چگونگی زندگی زندگی شخص. اما این یافته ها نشان می دهد که این موسسات باید به نحوه نزدیک شدن به انتقال مدرسه به حرفه دانش آموزان بپردازند.

نکته قابل توجه ، این ناامیدی با وجود تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد فارغ التحصیلان کالج بیش از یک عمر نسبت به Nongraduates کسب می کنند. این "حق بیمه درآمدهای کالج" طی قرن گذشته نوسان داشته و از نظر نوع درجه ، قومیت ، جغرافیا و جنسیت متفاوت است ، اما هرگز ناپدید نشده است. در مقایسه با فارغ التحصیلان دبیرستان ، دارندگان مدرک دارای ضعف کمتری از فقر و بیکاری ، احتمال بالاتر داشتن بیمه درمانی و برنامه بازنشستگی و امید به زندگی طولانی تر هستند. کمیسیون ساخت هیتیر آمریکا گزارش می دهد که به طور متوسط ، فارغ التحصیلان دانشگاه حداقل پنج سال بیشتر از کسانی که دبیرستان را کامل نکرده اند زندگی می کنند.

مزایای اجتماعی شامل کمک های نقدی سالانه بالاتر به خیرین است. نرخ بالاتر داوطلبانه و شرکت در سازمان های مدنی ، خدمات و مذهبی. حوادث کمتری از رفتار جنایی ؛درآمد مالیاتی اضافی ؛کمتر گیرندگان کمک های عمومی و بیمه های اجتماعی مانند جبران بیکاری. و سرمایه اجتماعی بیشتر ، از جمله صحبت های مکرر صحبت کردن و مبادله با همسایگان.

این مزایا غالباً به جامعه و فرزندان فارغ التحصیلان کالج تعلق می گیرد که از نتایج بلند مدت بهتر برخوردار هستند.

گفته می شود ، فواید کالج ممکن است به سقف برخورد کند. برندگان جایزه نوبل دانیل کاننمن و آنگوس دیتون از منظر دیگر درآمد و بهزیستی را بررسی می کنند. آنها بین دو جنبه شادی - تجربه و به یاد آوردن - که هر یک از آنها ابعاد متفاوتی از بهزیستی را تشخیص می دهد ، تمایز قائل می شوند. بهزیستی عاطفی از تجربه های ما و فراوانی و شدت خصوصیات عاطفی زندگی روزمره مانند محبت ، شادی و غم و اندوه ناشی می شود که زندگی را دلپذیر یا ناخوشایند می کند. در مقابل ، ارزیابی زندگی از یادآوری ما ناشی می شود و یک بازه زمانی طولانی تر دارد. این افکار ما را در مورد زندگی خودمان از منظر وسیع تر توصیف می کند ، زیرا خودمان را با دیگران مقایسه می کنیم یا به اهداف خود می رسیم و انتظارات را برآورده می کنیم.

Kahneman و Deaton پرسیدند: "آیا پول به طور جداگانه برای این دو جنبه بهزیستی شادی می کند."برای اندازه گیری این ، آنها بررسی های روزانه Gallup و شرکت Healthways را از بیش از 1000 فرد به طور تصادفی در طول سالهای 2008 و 2009 مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و بیش از 450،000 پاسخ به دست آوردند. بهزیستی عاطفی با سؤال از افراد که روز گذشته در حالتهای مثبت و منفی عاطفی صرف کرده بودند ، ارزیابی شد. ارزیابی زندگی با درخواست از افراد برای ارزیابی زندگی خود در مقیاس صفر تا 10 اندازه گیری شد.

به طور متوسط ، ارزیابی های زندگی با درآمد خانوار افزایش می یابد ، در حالی که سطح بهزیستی عاطفی تقریباً 75000 دلار است (اگرچه این مقدار با توجه به جغرافیا و سایر عوامل متفاوت است). در تجزیه و تحلیل آنها ، فارغ التحصیلان دانشگاه به احتمال زیاد ارزیابی زندگی بالاتری دارند اما لزوماً بهزیستی عاطفی بهتری ندارند.

از این چه چیزی باید بسازیم؟مدرک دانشگاهی حق بیمه دستمزد را تولید می کند و برای افراد ، فرزندان و جامعه آنها با مزایای قابل توجهی همراه است. علاوه بر این ، Kahneman و Deaton نشان می دهند که درآمد بالاتر مرتبط با مدرک ، زندگی را به زندگی می بخشد که فکر می کنند بهتر است. اما بهزیستی عاطفی زندگی روزمره نقطه ای از "اشباع درآمدی" است که پس از آن از بین می رود.

در ایندیاناپولیس ، آکادمی کنزی در سال 2017 به عنوان یک برنامه دو ساله با بودجه سرمایه گذاری و برنامه کارآموزی متمرکز بر مهارت های مهندسی نرم افزار آغاز شد.

قسمت دوم: چارچوب های جدید

کارتهای گزارش تحرک کالج

با توجه به بسیاری از مزایای فردی و اجتماعی آموزش عالی ، اگر دانش آموزان رویکرد متفاوتی برای انتخاب دانشکده داشته باشند ، چه می شود و اگر سیستم K-12 رویکرد متفاوتی برای آماده سازی دانشجویان برای فرصت های بعد از دوره دوم اتخاذ کند ، چه می شود؟

راج چتی ، اقتصاددان هاروارد و همکارانش در فرصت های بینش نشان داده اند که مدرک دانشگاهی اغلب مسیری قابل اعتماد برای تحرک اجتماعی و اقتصادی رو به بالا است ، به خصوص برای جوانان با پیشینه کم درآمد ، اما میزان این مورد در بین موسسات متفاوت است. کارتهای گزارش تحرک آنها عکس فوری جدیدی در مورد چگونگی ترویج یا مانع موفقیت اقتصادی طولانی مدت و سعادت برای دانشجویان کم درآمد ارائه می دهد. این رویکرد به جای تمرکز منحصراً روی فارغ التحصیلی دانشگاه به عنوان یک متریک موفقیت ، بر تحرک اقتصادی رو به بالا یا درجه ای که کودکان از نظر اقتصادی از والدین خود فراتر می روند یا عقب مانده اند ، تأکید می کند.

این گزارش‌کارت‌ها برای کالج‌های فردی مبتنی بر تجزیه و تحلیل داده‌های ناشناس بیش از 30 میلیون دانشجو بین سال‌های 1999 تا 2013 است. نرخ تحرک رو به بالا کالج با ضرب نرخ دسترسی (نسبت دانشجویان در 20 درصد پایین توزیع درآمد) محاسبه می‌شود. میزان موفقیت (نسبت آن دسته از دانش آموزانی که به 20 درصد برتر می رسند) برای تعیین درصد ثبت نام کنندگان از پنجک درآمد پایین به پنجک بالا. جدول 1 ده کالج برتر رتبه بندی شده بر اساس میزان تحرک آنها را فهرست می کند.

میز 1

ده کالج برتر بر اساس نرخ تحرک، بر اساس Opportunity Insights

سه یافته کلیدی از این کارت های گزارش بیرون می آید. اولاً، نرخ‌های تحرک در مؤسسات تا حدودی متفاوت است زیرا دسترسی دانشجویان کم‌درآمد به آنها متفاوت است. به عنوان مثال، 16 درصد از دانشجویان دانشگاه ایالتی نیویورک در استونی بروک از پنجک پایین درآمد هستند، در مقایسه با میانگین 4 درصد در موسسات نخبه مانند هاروارد یا استنفورد، حتی با کمک های مالی سخاوتمندانه آنها. نرخ تحرک پنجک پایین به بالا در دانشگاه های دولتی متوسط مانند دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، لس آنجلس، دانشگاه پیس و استونی بروک، سه مؤسسه برتر از نظر میزان تحرک، بالاترین میزان است. نرخ تحرک پنجک پایین تا 1 درصد بالا در مؤسسات نخبه بالاترین میزان است. متأسفانه، بین سال‌های 2000 و 2011، تعداد دانش‌آموزان کم‌درآمد در مؤسسات سطح متوسط با نرخ تحرک بالا به شدت کاهش یافت، اگرچه در مؤسسات نخبه ثابت ماند.

دوم، فرزندان خانواده‌های کم درآمد و پردرآمدی که در یک کالج تحصیل می‌کنند، معمولاً نتایج درآمدی مشابهی دارند. به عنوان مثال، حدود 60 درصد از دانشجویان دانشگاه کلمبیا از هر دو خانواده کم درآمد و با درآمد بالا به 20 درصد بالاترین درآمد می رسند. این نشان می دهد که موسسات می توانند زمینه بازی برابر برای دانش آموزان با پیشینه های اجتماعی-اقتصادی متفاوت ایجاد کنند. چتی معتقد است افزایش دسترسی به موسسات سطح متوسط با تحرک بالا راهی مطمئن برای افزایش تحرک اقتصادی و درآمد برای بسیاری از دانش آموزان کم درآمد است، زیرا هزینه های آموزشی سالانه به طور متوسط کمتر از 6500 دلار برای هر دانش آموز است، در مقایسه با کالج های نخبه که به طور متوسط 87000 دلار برای هر دانش آموز است.. تجزیه و تحلیل او از این کالج‌های سطح متوسط، آنچه را که دیوید لئونهارت در نیویورک تایمز می‌نویسد، «کالج‌های بزرگ طبقه کارگر آمریکا» می‌نامد که می‌توانند دانشجویان را از پس‌زمینه‌های کم درآمد و متوسط به طبقه متوسط و فراتر از آن سوق دهد، شناسایی کرده است.

سوم، کارت های گزارش تفاوت های قابل توجهی را در تحرک بر اساس نژاد نشان می دهد. به عنوان مثال، کودکان سیاه‌پوست و بومیان آمریکا به طور قابل‌توجهی میزان تحرک رو به بالا پایین‌تری دارند، که باعث می‌شود آنها «در طول نسل‌ها در جای خود گیر کنند». به‌طور غم‌انگیزی، کودکان سیاه‌پوست متولد شده در 20 درصد بالای توزیع درآمد، تقریباً به همان اندازه احتمال دارد که به 20 درصد پایین‌تر سقوط کنند - الگویی که توسط نتایج مردان به جای زنان هدایت می‌شود. لاتین‌تبارها در بین نسل‌ها در توزیع درآمد بالا می‌روند، با نرخ تحرک درست کمتر از سفیدپوستان، و آسیایی-آمریکایی‌ها بالاترین سطح تحرک رو به بالا را دارند.

تجزیه و تحلیل چتی محدودیت های خود را دارد ؛این توصیفی است و بنابراین دلایل این نتایج تحرک را توضیح نمی دهد. به عنوان مثال ، چه دوره ها ، رشته های ارشد یا خدمات پشتیبانی یک مسیر صعودی ایجاد می کنند؟کارولین هوکسبی و سارا ترنر خاطرنشان می کنند که نرخ تحرک گزارش شده برای دانشگاه های دولتی ممکن است در ایالت هایی با تعداد کمی از دانشجویان آماده دانشگاهی با درآمد خانوادگی در 20 درصد پایین گمراه کننده باشد. با این وجود ، این تجزیه و تحلیل به شدت نشان می دهد که کالج می تواند موتور قابل توجهی از فرصت اقتصادی و تحرک اجتماعی باشد - چیزی که بسیاری از لیست های "کالج های برتر" نادیده می گیرند. کارتهای گزارش تحرک Chetty یک متریک موفقیت در کالج جدید را نشان می دهد و نشان می دهد که بسیاری از مؤسسات پس از دوره متوسطه راهی برای رونق و تحرک اجتماعی و اقتصادی به ویژه برای دانشجویان کم درآمد فراهم می کنند.

کار چتی همچنین با ناامیدی در نظرسنجی های فوق الذکر صحبت می کند. هنگامی که 86 درصد از ورود به سال اول می گویند که شغل بهتر دلیل "بسیار مهم" برای حضور در کالج است ، آنها تمایل به تحرک رو به بالا را ابراز می کنند. اگر دانشجویان آینده نگر برای اطلاع رسانی در انتخاب نهادی خود با کارتهای گزارش تحرک و سایر منابع مشابه مشورت کنند ، احتمالاً آنها به 26 درصد فارغ التحصیلان که "به شدت موافق هستند" به زندگی خود مربوط می شوند ، هم به شغلی و هم برای زندگی روزمره مربوط می شوند. واد

تقسیم تقاضا: کارهایی که باید انجام شود

انتخاب کالج مناسب تنها بخشی از داستان است. تصمیم گیری در مورد آنچه - در صورت وجود - تحصیلات برای تعقیب بعد از دبیرستان پیچیده تر از همیشه است. و این فقط فارغ التحصیلان دبیرستانی نیستند که نگران آموزش بیشتر هستند. بسیاری از بزرگسالان "فراری" هستند و به دنبال محیط مناسب آموزشی هستند. این تصمیمات عواقب ماندگار دارد. به عنوان مثال ، میانگین وام گیرنده وام کالج 2017 پس از فارغ التحصیلی حدود 37،000 دلار بدهی خواهد داشت که میانگین دارنده مدرک لیسانس 21 سال برای بازپرداخت وام های دانشجویی فدرال طول می کشد.

چرا به دنبال آموزش بیشتر ، خواه در یک دانشگاه چهار ساله ، کالج جامعه دو ساله ، یا برنامه حرفه ای و یا سایر برنامه های آموزشی؟چگونه این زبان آموزان می توانند تصمیمات بهتری در مورد آنچه برای آنها مناسب است بگیرند؟مایکل هورن و باب موستا ، هر دو همراه در انستیتوی نوآوری مختل کننده کلیتون کریستینسن ، با بیش از 200 نفر مصاحبه کردند و بیش از 1000 دانش آموز را مورد بررسی قرار دادند و داستانهای مفصلی را در مورد انگیزه های خود برای پیگیری آموزش های بعد از دوره متوسطه جمع آوری کردند. آنها این یافته ها را با استفاده از "شغلی که باید انجام شود" طبقه بندی کرده اند ، رویکردی که بررسی می کند که چرا افراد یک محصول یا خدمات را استخدام می کنند تا شغلی در زندگی خود انجام دهند. تجزیه و تحلیل آنها حاکی از آن است که پنج دانش آموز "شغل" بالقوه ارائه دهندگان آموزش پس از متوسطه را برای انجام آنها استخدام می کنند (به جدول 2 مراجعه کنید). این همچنین به عنوان ابزاری مفید برای جوانان و کسانی که به آنها کمک می کنند تا در تصمیم گیری در مورد آنچه باید بعد از دبیرستان انجام دهند ، استفاده کنند.

جدول 2

دانش آموزان شغل تحصیلات بعد از دوره متوسطه را استخدام می کنند تا بعد از دبیرستان انجام دهند

در این مشاغل ، دو نیرو وجود دارد که افراد را مجبور به تغییر می کنند: "فشار" مشکلی که باعث نارضایتی و "کشش" یک راه حل جدید می شود. این فشار و کشش سؤالاتی را عملی ، عاطفی ، شخصی و اجتماعی ایجاد می کند. به عنوان مثال: آیا با مدرک یا اعتبار جدید افزایش می یابم؟آیا بهتر است به جای انجام کاری متفاوت ، با کارهایی که انجام می دهم بمانم؟دوستانم به دانشگاه می روند ، پس باید؟چگونه می توانم خودم را برای یادگیری بیشتر به چالش بکشم؟در دنیای امروز ، افراد می توانند چندین مورد از این مشاغل و شاید همه آنها را تجربه کنند.

علاوه بر مؤسسات سنتی دو یا چهار ساله ، سایر گزینه های آموزشی که به این "کارهایی که باید انجام شود" پاسخ می دهند شامل کارآموزی و کارآموزی است. آموزش شغلی و فنی ؛قرارگیری شغلی و آموزش داخلی ؛و اردوگاه های بوت برای دستیابی به دانش یا مهارت های گسسته. همچنین رویکردهای جدیدی برای پرداخت برنامه ها وجود دارد ، مانند توافق نامه های سهم درآمدی که به دانشجویان اجازه می دهد براساس درآمد هزینه های آموزش را بپردازند. درک اینکه چه چیزی باعث ایجاد انگیزه در افراد می شود و به آنها کمک می کند تا در مورد دلایل خود برای جستجوی آموزش بیشتر - کار باید انجام شود - به آنها کمک کند تا انتخاب های بهتری انجام دهند و از عواقب ناخواسته خودداری کنند.

مسیرهای دیگر به مشاغل خوب

البته ، پیدا کردن مشاغل با درآمد خوب لزوماً به مدرک لیسانس احتیاج ندارد. در حالی که این مدرک به یک پروکسی واقعی برای اشتغال تبدیل شده است ، تنها حدود یک سوم بزرگسالان آمریکایی دارای مدرک چهار ساله هستند. ارزش چشمگیر متصل به مدرک دانشگاهی باعث می شود افراد فکر کنند که هیچ چیز کمتر نمی تواند نتیجه خوبی یا تقریباً خوب باشد - نتیجه ای کسب کند. در حقیقت ، گزینه های اشتغال "غنی از فرصت" برای افرادی که دارای مدرک چهار ساله هستند وجود دارد که افراد را به طبقه متوسط و شغل هایی که ارزش داشتن آن را دارند ، سوق می دهد.

به گفته مرکز آموزش دانشگاه جورج تاون و نیروی کار ، حدود 65 میلیون "شغل خوب" موجود است. این مرکز کار خوبی را به عنوان حداقل 35،000 دلار سالانه برای افراد 25 تا 44 ساله و 45،000 دلار برای کسانی که در محدوده 45 تا 64 هستند ، تعریف می کند ، در زمانی که درآمد متوسط آمریکایی 2016 65000 دلار بود. برخی از افرادی که شش رقم کسب می کنند ممکن است چنین کارهایی را "خوب" مشاهده نکنند ، اما بسیاری از افراد موفق می شوند با آنها به دست بیاورند و حتی شکوفا شوند.

اولین مسیر غیر چهار ساله مسیر دبیرستان است که شامل کسانی است که دارای مدرک دیپلم دبیرستان یا کمتر هستند و منجر به 20 درصد مشاغل خوب می شود. کارگرانی که از این مسیر پیروی می کنند ، اغلب به عنوان مدیران و سرپرستان در زمینه هایی مانند ساخت و ساز ، تولید ، خدمات غذایی و پشتیبانی اداری به نقش هایی می روند. دوم ، مسیر مهارت های میانه - که در 24 درصد از مشاغل خوب سال 2016 قرار داشت - کسانی را که بیش از یک مدرک دبیرستان اما کمتر از مدرک لیسانس دارند - به عنوان مثال ، دارندگان مدرک تحصیلی یا گواهینامه ها را نشان می دهد. این کارمندان "ارزش معتبر" دارای شغل هایی هستند که دارای خدمات ماهر و میزبان زمینه های یقه آبی از جمله تکنسین های مراقبت های بهداشتی ، تکنسین های نقشه برداری و نقشه برداری ، آتش نشانان و اجرای قانون هستند.

مسیر مدرک لیسانس حداقل یک مدرک چهار ساله را به عهده می گیرد و به 56 درصد از مشاغل خوب امروز اشاره می کند. این شامل مشاغل حرفه ای و فنی و "مشاغل مرزی" است که فن آوری های جدیدی مانند ادغام ربات و بهینه سازی موتور جستجو را به کار می برد. تا سال 2008 این کارگران نسبت به کسانی که دارای مدرک هستند ، شغل های خوبی را حفظ نکردند و نشانگر صعود "اقتصاد کالج" بودند. از سال 1991 تا 2016 ، مشاغل مسیر لیسانس از 18 تا 36 میلیون نفر دو برابر شد. مشاغل مهارت های میانی 3 میلیون رشد کرد. در حالی که مشاغل دبیرستان حدود 2 میلیون نفر کاهش یافته است ، فرصت های شغلی برای افراد زیر مسیر دبیرستان پایدار مانده است ، زیرا تعداد کارگران مسیر دبیرستان که به مسیرهای دیگر می روند بیشتر از تعداد مشاغل از دست رفته در مسیر دبیرستان بود.

تحلیلگران بانک مرکزی فدرال رزرو کلیولند اختلافات بازار کار را برای کسانی که دارای مدرک لیسانس و بدون لیسانس در 121 مترو با 103. 5 میلیون کارگر شاغل هستند ، بررسی کردند و 73 درصد از کل اشتغال ایالات متحده 2017 را تشکیل می دهند). تقریبا 22 درصد از این "مشاغل فرصت" یا مواضع پر شده توسط افراد بدون مدرک که حداقل دستمزد متوسط سالانه نزدیک به 37،000 دلار (تعدیل شده برای اختلافات منطقه ای) پرداخت می شد.

این تحلیلگران همچنین داده هایی را از سوزاندن فن آوری های شیشه ای ، که داده های بازار کار و استعدادها را ردیابی می کند ، به دست آوردند تا سطح آموزش و پرورش را که کارفرمایان هنگام پر کردن موقعیت های باز به دنبال آن هستند ، درک کنند. در میان بزرگترین 25 معیشت ، حداقل نه نفر توسط چندین شغل در مراقبت های بهداشتی و معاملات ماهر-برای کسانی که دارای مدرک چهار ساله هستند کاملاً در دسترس هستند. برای 16 شغل دیگر ، هیچ اجماع کارفرما در مورد اعتبار تحصیلات لازم برای این مشاغل وجود نداشت.

این عدم اجماع ممکن است بیشتر به دلیل مشکلات موجود در بازار کار باشد تا نیازهای آموزشی واقعی کار. براساس تجزیه و تحلیل فدرال فدرال کلیولند ، الزام کارفرمایان به مدرک دانشگاهی ممکن است نوعی تورم معتبر باشد ، "یک مانع غیر ضروری برای [برخی] کارگران در بعضی جاها نسبت به برخی دیگر". یک مهارت بیشتر مبتنی بر مهارت و یا عرضه بیشتر برای استخدام ، بسیار معقول تر خواهد بود ، اگرچه درک می شود که برخی از کارفرمایان اعتبارنامه های آموزش را به عنوان "سیگنال" از ویژگی های شخصیت که برای آنها ارزش قائل هستند رفتار می کنند (به عنوان مثال ، پایداری) ، حتی اگر رابطه مستقیمی وجود نداشته باشدبین آنچه در واقع آموخته شده است و آنچه در واقع کار می خواهد. یک چالش اساسی برای کارفرمایان و افراد متقاضی کار ، جفت شدن افراد بدون مدرک لیسانس به مشاغل خوب است. این فرایند تطبیق به مدارس ، دانشکده ها و سازمانهای قرارگیری نیاز دارد تا روابط کارفرمای قوی برقرار کنند تا کارگران بالقوه کار اول را بدست آورند.

نمونه ای از این رویکرد در سطح ایالتی ، برنامه مسیرهای دلاور است که در طول سال تحصیلی 2014-15 توسط فرماندار جک مارکل به عنوان یک ابتکار عمل در سراسر کشور برای تهیه کالج و شغلی برای جوانان آغاز شده است. دانشجویان می توانند کلاس های کالج را بدون هیچ هزینه ای برای خانواده ها بگذرانند ، به عنوان کارورزان در مشاغل واقعی کار کنند و اعتبارنامه کار کسب کنند (به "مدرسه تابستانی کار جدید تابستان" ، ویژگی های ، تابستان 2020 مراجعه کنید). دانش آموزان دبیرستان در مورد گزینه های شغلی می آموزند و سپس ، به عنوان سوفورس های دبیرستانی یا نوجوانان ، دوره های مربوط به مشاغل را می گذرانند. در تابستان قبل از سال ارشد ، دانشجویان دوره کارآموزی با پرداخت 240 ساعته را آغاز می کنند که سال ارشد را پشت سر می گذارد. این برنامه مسیرهایی را از مدرسه به مشاغل تراز شده با اقتصادهای دولتی و منطقه ای ، به ویژه مشاغل با مهارت های متوسط ایجاد می کند. در دلاور ، این مشاغل به طور متوسط تقریباً 45000 دلار در سال حقوق و دستمزد ارائه می دهند ، در مقایسه با مشاغل کم مهارت که میانگین حقوق حدود 26000 دلار در سال را ارائه می دهد.

این برنامه شامل مشارکت متنوعی است ، از جمله آموزش K-12 ، مشاغل ، آموزش بعد از دوره متوسطه ، بشردوستانه و آژانس ها و سازمان های جامعه. به عنوان مثال ، کالج جامعه فنی دلاور آژانس اصلی است که تجربیات مبتنی بر کار را ترتیب می دهد. United Way خدمات پشتیبانی را برای دانشجویان کم درآمد هماهنگ می کند. کلوپ ها و کتابخانه های پسران و دختران خدمات بعد از مدرسه را برای جوانان ارائه می دهند. این ابتکار توسط کمیته فرمان متشکل از نمایندگان بخش های دولتی ، خصوصی و غیرانتفاعی اداره می شود و پشتیبانی مالی از دلارهای دولتی و خصوصی از جمله بشردوستانه حاصل می شود. در حال حاضر 26 برنامه مسیر در زمینه هایی مانند تولید پیشرفته ، علوم کامپیوتر ، بازاریابی دیجیتال و ارتباطات ، علوم کشاورزی و مراقبت های بهداشتی وجود دارد. بیش از 16000 دانشجو ثبت نام می کنند. در بعضی از مسیرها ، دانشجویان دوره های مربوط به شغلی را در موسسات آموزش عالی می گذرانند و اعتبار کالج را کسب می کنند که برای مدرک تحصیلی یا گواهینامه اعمال می شود. در برخی دیگر ، دانش آموزان دوره های دبیرستان خود را می گذرانند. معلمان دوره ها تجربه صنعت گسترده ای دارند.

کریستو ری ، که در سال 1996 تأسیس شد ، شبکه ای از 37 مدرسه کاتولیک است که 12000 دانش آموز در 24 ایالت ثبت نام می کند.

قسمت سوم: رویکردهای جدید

طرف عرضه: ارائه آموزش

نکته مهم برای تسریع در تحرک رو به بالا و ایجاد آموزش بعد از دوره متوسطه مربوط به مشاغل نباید منحصراً در دانشکده ها و دانشگاه ها قرار بگیرد. نوآوری های انجام شده توسط K-12 و آموزش پس از دوره متوسطه و سایر سازمان ها و شرکت ها ، مسیرهای جدیدی را برای جوانان ایجاد می کنند که آنها را به روش های جدید درگیر می کنند و آنها را به سمت کار و مشاغل بیست و یکم در تقاضا سوق می دهند. این موارد شامل کارآموزی ، کارآموزی و حرفه و آموزش فنی است. ثبت نام دوگانه در مؤسسات دبیرستان و بعد از دوره متوسطه ، از جمله محل کار و آموزش. آکادمی های شغلی ؛اردوگاه های بوت که بر دستیابی به دانش یا مهارت های احتیاطی تمرکز دارند. پرسنل ، قرارگیری و سایر خدمات پشتیبانی ؛و توافق نامه های سهم درآمدی ، به دانشجویان این امکان را می دهد تا پس از دستیابی به یک کار خوب ، شهریه را بازپرداخت کنند.

این درگیری به جوانان اجازه می دهد تا با کمک مربیان کلاس و مربیان نیروی کار ، بین مدرسه و کار ، آموزش و حرفه ارتباط برقرار کنند. همچنین آنها را آماده می کند تا در مورد قدم بعدی خود بعد از دبیرستان تصمیم آگاهانه و آگاهانه بگیرند. یک تصمیم آگاهانه بهتر در قسمت جلویی احتمالاً منجر به رضایت بیشتر در انتهای عقب خواهد شد.

در اینجا پنج نمونه از بخش ها و دامنه های مختلف آورده شده است:

1. K-12 School District and Charter School مشارکت: مدارس داوینچی ، یک مدرسه منشور منطقه لس آنجلس که در سال 2009 توسط منطقه مدرسه Wiseburn ایجاد شده است ، همکاری بین منطقه و مدرسه منشور است. این شرکت به 2100 دانش آموز از 108 کد پستی در کلاس های K-16 خدمت می کند و شامل یک مدل مدرسه ای K-8 Home-Hybrid ، چهار دبیرستان ، یک کالج پس از دوره دوم و برنامه شغلی و یک موسسه آموزشی است. نود و هشت درصد دانش آموزان خود از دبیرستان فارغ التحصیل شده و الزامات پذیرش سیستم دانشگاه کالیفرنیا را برآورده می کنند.

داوینچی بیش از 100 شرکای تجاری و غیرانتفاعی دارد که کارآموزی ، مربی ، کارگاه آموزشی ، اردوگاه های بوت ، مشاوره پروژه و سایر برنامه های تعامل دانشجویی را ارائه می دهد. خدمات دانشجویی به شرکا شامل طراحی وب سایت و رسانه های اجتماعی ، طراحی گرافیک و گروه های متمرکز بازاریابی جوانان است.

برنامه پسوند داوینچی دبیرستان ، کالج ، مشاغل و خدمات دانشجویی مانند سلامت روان و مشاوره را ادغام می کند. دانش آموزان ، که برخی از آنها در حال حاضر مشغول به کار هستند ، دو مسیر برای آموزش بیشتر دارند ، از جمله مدرک Assistry یا لیسانس از طریق کلاس و آموزش آنلاین. یک مسیر از طریق UCLA پسوند و کالج ال کامینو ، بدون هزینه برای دانشجویان است. مسیر دیگر کالج برای آمریکا است که وابسته به دانشگاه جنوبی نیوهمپشایر است. هزینه های برنامه را می توان با کمک های مالی Pell و بودجه محلی یارانه گرفت. در هر دو برنامه ، دانش آموزان از طریق داوینچی به تدریس ، مشاوره و پشتیبانی معلمان دسترسی می یابند.

2. شبکه های ملی مدارس کاتولیک: کریستو ری ، که در سال 1996 تأسیس شد ، شبکه ای از 37 مدرسه کاتولیک است که 12000 دانش آموز را در 24 ایالت ثبت نام می کند. به طور متوسط ، 40 درصد از دانش آموزان این شبکه کاتولیک نیستند و 98 درصد جوانان اقلیت هستند و متوسط درآمد خانواده برای چهار تا 37000 دلار است. این شبکه چهار سال دانشگاهیان را با تجربه کار از طریق برنامه مطالعات کار شرکتی خود ادغام می کند ، یک غیرانتفاعی جداگانه که دانش آموزان دبیرستانی را پنج روز در ماه در یک شغل حرفه ای و حرفه ای انتخاب می کند که از بین بیش از 3400 شریک شرکت انتخاب می شود.

در ثبت نام کامل ، الگوی مالی یک مدرسه کریستو ری 60 درصد از بودجه حاصل از برنامه تحصیلی شرکت ، 30 درصد از طریق جمع آوری کمک های مالی و 10 درصد از طریق کمک های خانوادگی ، به طور متوسط 1000 دلار در سال را منعکس می کند. خانواده ها در صورت وجود دسترسی به برنامه های اعتباری مدرسه دولتی و اعتبار مالیاتی دارند.

3. مشارکتهای دولتی و خصوصی: در جورجیا ، دستاوردهای جوان ، مدارس شهرستان Fulton و جامعه تجاری آتلانتا در سال 2015 مشارکت عمومی و خصوصی را برای ایجاد یک مدل برنامه درسی جدید مدرسه در یک دبیرستان سنتی منطقه راه اندازی کردند. آموزش 3 بعدی(3DE)می گوید: "آموزش مجدد دبیرستان ها به منظور تهیه کامل تر دانش آموزان امروز برای خواسته های اقتصاد فردا ، به دنیای واقعی مرتبط تر ، تجربی و ... به دنیای واقعی مرتبط هستند."امروز ، 3DE در چهار منطقه مدارس دولتی به شش مدرسه گسترش یافته است.

نمونه هایی از مسیرهای نیروی کار که به دانشجویان ارائه می دهد شامل تجارت و فناوری است. کارآفرینی؛بازاریابی و مدیریت ؛و خدمات مالیطراحی یادگیری مبتنی بر پروژه 3DE شامل یک مطالعه موردی شش هفته ای است که در کلاس یازدهم آغاز می شود که دانش آموزان در تجربیات خارج از دانشگاه با صنایع و حرفه ها ، از جمله مربیان مبتنی بر کار را درگیر می کند. نه تنها دانش آموزاناکسل از نظر دانشگاهی، آنها احساس می کنند برای آنچه در پیش رو است: 98 درصد از دانشجویان 3DE از آینده خود احساس هیجان می کنند.

4- مشارکتهای در سطح شهر: در نیواورلئان ، جوانان New Orleans ، آموزش ، تجارت و مشارکت مدنی از سال 2015 دانشجویان را برای مسیرهای شغلی با دستمزد بالا و پر تقاضا آماده کرده است. YouthForce New Orleans با دبیرستان های منشور ثبت نام آزاد همکاری می کند ، در معرض شغلی و تجارب شغلی ، آموزش مهارت های نرم ، مربیگری برای دانش آموزان و کارآموزی دانشجویی برای سالمندان قرار می گیرد. کارآموزی شامل 60 ساعت آموزش حرفه ای است و به دنبال آن 90 ساعت محل کار در یک مسیر شغلی که فرصت ها شامل زیست شناسی و علوم بهداشتی ، رسانه های دیجیتال و فناوری اطلاعات و صنایع دستی ماهر مانند معماری و مدیریت آب است.

YouthForce New Orleans برنامه های دیگری دارد ، از جمله نمایشگاه سالانه شغلی برای سوفومورس هایی که توسط Junior Achievement حمایت مالی می شوند. یک کمک هزینه معلمان مهارت های نرم که معلمان تمرین و آموزش مهارت های نرم را یاد می گیرند. و یک برنامه مشارکت خانوادگی که به والدین در مورد برنامه مسیرهای شغلی آموزش می دهد. 12 سازمان متشکل از کمیته رهبری سازمان ، از جمله منطقه مدرسه نیواورلئان ، سازمان های نیروی کار و توسعه اقتصادی ، گروه های مشاوره جامعه و شرکای بشردوستانه ، سس مخفی برای رسیدن به طرف دیگر بوروکراسی و قرار دادن دانشجویان نیواورلئان در درجه اول هستند.

5- شرکتهای خصوصی: در ایندیاناپولیس ، آکادمی کنزی در سال 2017 به عنوان یک برنامه دو ساله با بودجه سرمایه گذاری و کارآموزی متمرکز بر مهارت های مهندسی نرم افزار برای دانش آموزان از سوابق مختلف ، چنین فارغ التحصیلان دبیرستان 19 ساله ، افراد سابق زندانی ، آغاز شد. و افراد دارای مدرک کارشناسی ارشد به دنبال فرصت های شغلی جدید هستند. در سال دوم این برنامه ، دانشجویان شاگرد در استودیوی کنزی ، بازوی مشاوره این شرکت.

برای دسترسی به برنامه 24،000 دلاری در سال برای افراد بیشتر ، کنزی دانشجویان را ترغیب می کند تا توافق نامه سهم درآمدی را امضا کنند که می تواند پرداخت را تا زمان تکمیل برنامه به تأخیر بیندازد و حداقل 40،000 دلار شغلی بپردازد. کنزی همچنین با دانشگاه باتلر همکاری می کند و به دانشجویان اجازه می دهد گواهی مشترک از هر دو سازمان دریافت کنند.

مجمع عمومی، که در سال 2011 تأسیس شد، یک «کمپ راه‌اندازی» انتفاعی است که دوره‌های کوتاه و طولانی، حضوری و آنلاین در برنامه‌نویسی کامپیوتر، علم داده و مدیریت محصول ارائه می‌دهد. این دانشگاه از 30 پردیس در سراسر جهان، بیش از 19000 شریک استخدام، بیش از 20000 مربی متخصص و شبکه ای متشکل از 70000 فارغ التحصیل جهانی بهره می برد. از طریق برنامه Catalyst خود، یک ثبت‌نام می‌تواند دوره‌های آموزشی را بدون هزینه اولیه بگذراند و شهریه را در اقساط قابل مدیریت ماهانه پس از دستیابی به شغلی با پرداخت بیش از 40000 دلار بازپرداخت کند.

در مجموع، یافتن مشاغل با درآمد خوب لزوماً به مدرک دانشگاهی نیاز ندارد. گزینه های دیگری برای استخدام «فرصت غنی» برای کسانی که مدرک لیسانس ندارند وجود دارد که افراد را به طبقه متوسط و مشاغلی که ارزش داشتن را دارند سوق می دهد. و برای کسانی که بلافاصله پس از دبیرستان به کالج می روند، راه های جدیدی برای حمایت از جوانان در حالی که آنها در کالج هستند به وجود آمده است، به طوری که آنها در کمتر از شش سال به مدرکی دست پیدا می کنند.

ایجاد هویت شغلی و خود حرفه ای

این برنامه‌های نوآورانه به جوانان آمریکایی کمک می‌کند تا یک هویت شغلی - آگاهی آگاهانه از خود به عنوان کارگر - و در نتیجه یک خود حرفه‌ای ایجاد کنند. این تلاش‌های پیشگامانه می‌تواند با عدم مشارکت جوانان در مدرسه و ناامیدی که هزاره‌ها در مورد تجربیات آموزشی خود صحبت می‌کنند، مقابله کند.

این نوع برنامه ها همچنین به جوانان کمک می کند تا شبکه های اجتماعی مورد نیاز خود را برای پیشرفت در زندگی بسازند. همانطور که گفته می شود، نه تنها آنچه می دانید بلکه چه کسی می شناسید. این شکلی از آن چیزی است که تحلیلگران آن را رویکرد شبکه ای برای توسعه سرمایه اجتماعی می نامند - رویکردی مبتنی بر تمایز بین سرمایه اجتماعی پیوندی و سرمایه اجتماعی پل زدنی.

سرمایه اجتماعی پیوندی در یک گروه اتفاق می‌افتد و نشان‌دهنده نیاز به بودن با دیگرانی مانند خود، ارائه حمایت عاطفی شخصی، همراهی و اعتبار است. پل زدن سرمایه اجتماعی بین گروه‌های اجتماعی رخ می‌دهد و نیاز به ارتباط با افراد متفاوت از خودمان را منعکس می‌کند، دانش، حلقه‌های اجتماعی و منابع ما را در میان ویژگی‌هایی مانند نژاد، طبقه یا مذهب گسترش می‌دهد. همچنین شامل نحوه تعامل افراد و نهادها با یکدیگر در یک رابطه قدرت یا سلسله مراتب است، مانند یک سازمان اجتماعی و یک سازمان دولتی. پیوند و پل زدن سرمایه اجتماعی مکمل یکدیگر هستند. همانطور که خاویر دسوزا بریگز می‌گوید، سرمایه اجتماعی پیوندی برای «گذراندن» است و پل زدن سرمایه اجتماعی برای «پیشرفت». این دومی است که جوانان را به سمت فرصت ها، رفاه عمومی و شهروندی مسئولانه سوق می دهد - همه ابعاد کلیدی رویای آمریکایی.

فارغ التحصیلان چهار ساله کالج از بازده سرمایه گذاری خود ناراضی هستند و حتی با وجود مزایایی که به موجب مدرک لیسانس خود دریافت می کنند، ناراضی هستند. شکستن این چرخه امکان پذیر است و می توان به نتایج بهتری دست یافت. برای شروع، دانش‌آموزان می‌توانند کالج خود را بر اساس میزان پشتیبانی از تحرک رو به بالا انتخاب کنند، جایگزینی برای کالج را دنبال کنند یا راه‌هایی برای ادغام آمادگی کالج و شغلی در آموزش K-12 خود بیابند. مجموعه ای از تلاش های نوآورانه برای کمک به دانش آموزان در انجام این کار در حال انجام است.

برونو وی. مانو مشاور ارشد اصلاحات آموزشی K-12 با بنیاد خانواده والتون است.