تجزیه و تحلیل خرید اهرمی

در این ماژول تحلیل خرید اهرمی (LBO) ما هفت موضوع کلیدی را پوشش خواهیم داد:

• بررسی اجمالی LBO
• معیارهای انتخاب نامزدهای LBO
• ساختار سرمایه LBO
• مفروضات عملیاتی ساختمان
• تجزیه و تحلیل خروجی ها و بازگشت های بالقوه
• منابع و موارد استفاده
• خلاصه ملاحظات LBO

بررسی اجمالی LBO

خرید اهرمی عبارت است از خرید یک شرکت، اعم از خصوصی یا دولتی، به عنوان یک تجارت مستقل یا از بخشی از یک شرکت بزرگتر (یک شرکت تابعه)، با استفاده از مقدار قابل توجهی از وجوه قرض گرفته شده برای پرداخت قیمت خرید شرکت. معامله خرید اهرمی توسط یک شرکت سهام خصوصی (که حامی مالی نیز نامیده می‌شود) یا گروهی از شرکت‌های سهام خصوصی (همچنین گروه سهام خصوصی یا کنسرسیوم نامیده می‌شود) تنظیم می‌شود، که مالکیت (مالک حقوق صاحبان سهام) کسب‌وکار را پس از پایان به دست خواهند آورد. تملک انجام شده است.

خرید شرکت از ترکیبی از سرمایه سهام (که توسط حامی/کنسرسیوم، به‌علاوه برخی سرمایه‌گذاران بالقوه مانند مدیریت) و ابزارهای بدهی (از طریق بانک‌ها و سایر وام‌دهندگان تأمین مالی می‌شود) حاصل می‌شود. به طور کلی، بدهی اکثریت قیمت خرید را تشکیل می دهد - پس از خرید شرکت، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام معمولاً حدود 2. 0x یا 3. 0x است (یعنی معمولاً کل بدهی حدود 60-80٪ خواهد بود. قیمت خرید).

در LBO، جریان نقدی تولید شده توسط شرکت خریداری شده برای خدمات (پرداخت بهره) و پرداخت (پرداخت اصل) بدهی معوق استفاده می شود. به همین دلیل، در حالی که شرکت‌ها در هر اندازه و صنایع می‌توانند هدف معاملات LBO باشند، شرکت‌هایی که مقدار زیادی جریان نقدی تولید می‌کنند جذاب‌ترین هستند (در ادامه در این مورد بیشتر توضیح خواهیم داد).

بازده کلی برای حامی یا کنسرسیوم در LBO توسط تعدادی از عوامل تعیین می شود:

• رشد سود عملیاتی/جریان نقدی شرکت (EBIT یا EBITDA) در طول عمر سرمایه گذاری؛
• مضرب خروجی EBIT/EBITDA نسبت به مضرب ورود یا کسب. و
• مقدار بدهی که در افق زمانی سرمایه گذاری پرداخت می شود.

بانکداران سرمایه گذاری معمولاً از تجزیه و تحلیل LBO برای به دست آوردن ارزش بازار LBO برای یک شرکت استفاده می کنند. این می تواند به عنوان یک "کف" برای ارزیابی شرکت عمل کند، زیرا مبلغ معقولی را فراهم می کند که سرمایه گذاران مالی (حامیان مالی) مایل به پرداخت برای مالکیت شرکت هستند، در حالی که سرمایه گذاران دیگر ممکن است به دلایل مختلف مایل به پرداخت بیشتر باشند. سایر کاربردهای معمول مدل سازی LBO عبارتند از:

• تعیین بازده حقوق صاحبان سهام (از طریق محاسبات IRR) که در صورت خرید یک شرکت به صورت خصوصی، بهبود، و سپس در نهایت فروخته شدن یا تبدیل به سهامی عام می توان به دست آورد.
• تعیین اثر افزایش سرمایه شرکت از طریق انتشار بدهی به جای حقوق صاحبان سهام
• تعیین محدودیت های خدمات بدهی یک شرکت بر اساس جریان های نقدی آن

مراحل حیاتی در تجزیه و تحلیل LBO عبارتند از:

اصطلاحات کلیدی که یک تحلیلگر باید در مورد LBO بداند عبارتند از:

معیارهای انتخاب نامزدهای LBO

شرکتی که قادر به گذراندن موفقیت آمیز LBO باشد معمولاً دارای ویژگی های زیر است:

• صنعت و/یا شرکت بالغ: قیمت سهام شرکت هدف در مقایسه با شرکت‌های جدید در صنایع با رشد بالا، با جریان نقدی مضاعف به آزاد کمتر معامله می‌شود. این خریدار LBO را قادر می سازد تا شرکت را با هزینه نسبتاً کم در مقایسه با جریان نقدی سالانه ای که تولید می کند خریداری کند. این جریان نقدی یک عنصر کلیدی در ایجاد بازده جذاب برای سرمایه گذاران خواهد بود.
• ترازنامه تمیز بدون بدهی معوق یا کم: خریداران به توانایی استفاده از بدهی جدید یا همان طور که از نام آن پیداست «اهرم مالی» را به عنوان بخشی از توجه به خرید نیاز دارند. شرکت هایی با سطوح بالای بدهی از قبل موجود، میزان بدهی جدیدی را که می تواند تحمل کند محدود می کنند و بدهی جدید برای LBO بسیار مهم است.(توجه داشته باشید که اگر شرکتی بدهی موجود داشته باشد، آن بدهی موجود اغلب باید در یک LBO تامین مالی شود، زیرا حامی مالی باید پیمان‌ها و محدودیت‌های مالی از قبل موجود را برای تناسب با ساختار سرمایه جدید حذف کند.)
• تیم مدیریت قوی و اقدامات بالقوه بهبود کسب و کار: مدیریت می تواند شرکت را به طور موثر اداره کند و قادر به ایجاد یک شرکت کارآمدتر (هزینه کمتر) یا گسترش به بازارها یا محصولات جدید سودآور است.
• مزیت های رقابتی قوی و موقعیت بازار: اگر شرکت در موقعیت خوبی در فضای بازار خود (نسبت به رقبای فعلی و بالقوه) قرار داشته باشد، ایده آل است - این امر به محافظت از شرکت در برابر فشارهای رقابتی که ممکن است حاشیه سود (و در نتیجه جریان های نقدی را کاهش می دهد) کمک کند.) و به ایجاد فرصت های رشد احتمالی برای کسب و کار کمک خواهد کرد.
• جریان نقدی ثابت: جریان نقدی با ثبات و مکرر ضروری است ، زیرا هر سال برای تأمین هزینه بدهی بزرگ برای LBO (به ویژه در چند سال اول پس از کسب) ، جریان پول نقد لازم است. بنابراین ، شرکت های چرخه ای یا بسیار فصلی در صورت بروز رکود می توانند به سرعت دچار مشکل شوند. پرداخت بدهی نیز از این نظر مهم است که باعث افزایش نسبت سهام/کل دارایی شرکت می شود و باعث افزایش بازده سرمایه گذار می شود.
• هزینه های کم سرمایه و سرمایه در گردش در آینده: بخشی از سرمایه گذاران بازده LBO از رشد تجارت به دنبال تولید می شوند و هزینه های رشد در کوتاه مدت پول نقد می کند: باید از رشد برای تأمین هزینه های جدید سرمایه و نیازهای جدید سرمایه در گردش استفاده شودکسب و کار. بنابراین مشاغلی که هزینه های سرمایه نسبتاً بالایی دارند و نیازهای سرمایه در گردش برای LBO کمتر جذاب خواهند بود.
• فروش احتمالی دارایی های کم کار/غیر هسته ای: برخی از شرکت هایی که از طریق LBO خریداری می شوند ، دارای بخش یا مشاغل جانبی هستند که عملکرد ضعیف دارند یا حواس پرتی برای مدیریت هستند. غالباً ، این مشاغل می توانند برای جمع آوری پول نقد برای پرداخت بدهی های معوقه که در خرید شرکت استفاده می شود ، فروخته شوند. توجه داشته باشید که این دارایی ها نباید بخش قابل توجهی از جریان نقدی فعلی شرکت را نشان دهند: فروش تجارت به معنای از دست دادن آن جریان نقدی در آینده است و برای پرداخت بدهی و بهره ، جریان پول نقد لازم است.
• گزینه های خروج امکان پذیر: پس از بهبود تجارت و برخی از بدهی های مورد استفاده برای خرید تجارت ، یک سرمایه گذار LBO به طور کلی دوست دارد از آن خارج شود- یعنی فروش- این شرکت نسبتاً سریع (یک بازه زمانی معمولی 3-5 سال پس از خرید). نگه داشتن شرکت فراتر از نقطه فروش بهینه ، بازده سالانه مورد انتظار سرمایه گذاری را کاهش می دهد ، زیرا اهرم هر سال کاهش می یابد. بنابراین یک تحلیلگر با توجه به یک فرصت LBO ممکن است بخواهد در نظر بگیرد که چگونه این شرکت می تواند فروخته شود (به طور معمول از طریق فروش استراتژیک به یک شرکت دیگر ، یک پیشنهاد عمومی اولیه یا فروش به یک سرمایه گذار LBO دیگر). هرگونه سابقه LBO ، M& A یا IPO تاریخی در صنعت نامزد LBO ممکن است نشانگر این باشد که این شرکت در هنگام آماده شدن برای فروش چگونه می تواند به راحتی فروخته شود.

ساختار سرمایه

در حالی که هر خرید اهرمی کمی متفاوت است ، یک ساختار معمولی به LBO وجود دارد که پس از معامله (کم و بیش) در معامله رخ می دهد. با این کار ، ما به مؤلفه های ساختار سرمایه برای شرکت LBO تازه خریداری شده مراجعه می کنیم. هر مؤلفه ساختار سرمایه مربوط به بخشی از بسته تأمین مالی است که برای خرید شرکت استفاده شده است. برخی از معاملات ممکن است کمی بیشتر از یک ماده تشکیل دهنده از ماده دیگر یا یک ماده "جایگزین" (مانند یک نوع تأمین اعتبار بدهی به جای دیگری) باشد ، اما در کل یک دستور العمل نسبتاً خاص وجود دارد که تقریباً همیشه مورد استفاده قرار می گیرد.

تقریباً نیمی از (50 ٪) ساختار سرمایه LBO به طور معمول شامل بدهی های ارشد ، همچنین به عنوان تأمین اعتبار بدهی بانکی نیز شناخته می شود. بدهی ارشد "ارزانترین" از کلیه ابزارهای تأمین مالی است که برای خرید یک شرکت از طریق LBO استفاده می شود: هزینه کمتری از سرمایه نسبت به سایر ترانشه های ساختار سرمایه دارد ، زیرا این اولین بار در ساختار سرمایه برای دریافت ارزش استدر حین انحلال شرکت. بنابراین به طور معمول نرخ بهره کمتری نسبت به سایر مؤلفه های بدهی ساختار سرمایه شرکت خواهد داشت.

برای روشن شدن: اگر همه چیز از هم جدا شود ، بدهی ارشد ابتدا پرداخت می شود. بدهی ارشد در مورد جریان نقدی تجارت ، ادعای اولویت دارد و همچنین توسط دارایی های شرکت تضمین می شود. علاوه بر این ، وام دهندگان ارشد بدهی به طور معمول محدودیت های سختگیرانه ای را در مورد تجارت تعیین می کنند - در اصل ، تجارت باید معیارهای عملکرد خاصی را رعایت کند تا مطابق با ترتیب بدهی های ارشد باشد. این توافق نامه ها به عنوان "میثاق" شناخته می شوند ، و آنها شامل حداقل پوشش بهره (نسبت پوشش بهره) و حداکثر نسبت بدهی/جریان نقدی مجاز هستند. این نسبت های عملکرد به طور معمول در هر سه ماه بررسی می شوند.

بدهی ارشد به طور کلی در طی یک دوره پنج تا ده ساله کاملاً استهلاک می شود ، که این شرکت را برای تولید جریان نقدی کافی از عملیات خود برای پرداخت این مانده بدهی در آن بازه زمانی ، بار کافی برای شرکت ایجاد می کند.

قیمت گذاری معمولی (نرخ بهره) در مورد بدهی ارشد نرخ LIBOR به علاوه 200 تا 400 امتیاز پایه (BPS) است. علاوه بر این ، بدهی ارشد (مانند اکثر ابزارهای بدهی) به قالب هزینه های تأمین مالی به علاوه یک تخفیف اصلی ، نیاز به بسته شدن هزینه دارد. اینها به طور موثری هزینه های مقدماتی پرداخت شده به وام دهندگان برای در نظر گرفتن وام دادن به شرکت/حمایت مالی از پول برای خرید شرکت است.

بدهی با بازده بالا، یا بدهی تبعی، اغلب حدود 20 تا 30 درصد از ساختار سرمایه شرکت تازه خریداری شده را نشان می دهد. بدهی های پربازده هزینه های مالی بالاتری نسبت به بدهی های ارشد دارد. با این حال، بدهی با بازدهی بالا معمولاً دارای پیمان‌ها یا محدودیت‌های محدودتر و پرداخت‌های تنها با بهره است که سررسید آن پس از سررسید بدهی کم می‌شود. ناشران بدهی پربازده در صورت انحلال شرکت از صاحبان سهام جلوترند، اما از بدهی ارشد عقب ترند. به عبارت دیگر، در سناریوی انحلال، دارندگان اوراق قرضه پربازده معمولاً تا زمانی که دارندگان بدهی ارشد به طور کامل پرداخت نشوند، هیچ غرامتی دریافت نخواهند کرد. به همین دلیل، اوراق قرضه پربازده اغلب به عنوان اوراق قرضه ناخواسته نامیده می شود، زیرا از دست دادن بالقوه سرمایه سرمایه گذاری در بسیاری از موارد قابل توجه است و اوراق قرضه به غیر از جریان نقدی تولید شده توسط شرکت، امنیت کمی برای سرمایه گذاران دارد.

در بسیاری از شرایط، بدهی با بازده بالا پس از چند سال توسط شرکت قابل پرداخت است، با حق بیمه، که به شرکت این امکان را می دهد که شرایط بهتری را در مورد گزینه های بدهی بدست آورد، در صورتی که شرکت چندین سال پس از LBO وضعیت خوبی داشته باشد. رخ می دهد. این جریمه پیش‌پرداخت (حق بیمه) همچنین از دارندگان اوراق قرضه با بازده بالا محافظت می‌کند: آن‌ها موافقت کردند برای یک ابزار بدهی پرریسک‌تر پول وام دهند و انتظار دارند به دریافت نرخ بهره بالا به عنوان غرامت برای متحمل شدن این ریسک ادامه دهند. بدهی های تبعی همچنین می تواند شامل انواع مختلفی از تامین مالی میزانسنی باشد، مانند اسکناس های PIK، اوراق قرضه ترجیحی قابل تبدیل، و غیره. گاهی اوقات به تامین مالی میزانی به عنوان شبه سهام یا اوراق بهادار مشابه نیز گفته می شود. این اوراق بهادار اضافی معمولاً بخش‌های کوچک‌تری از ساختار سرمایه هستند (معمولاً حدود 5 درصد از هر کدام)، و کمتر از سایر اشکال بدهی هستند. بنابراین، آنها حتی به بازده مورد انتظار بالاتری نسبت به سایر اشکال بدهی تبعی نیاز دارند، اما مقدار سهامی که اسپانسر باید برای خرید شرکت مشارکت دهد، کاهش می‌دهد. با انجام این کار، در یک سناریوی سرمایه گذاری مثبت برای دارندگان سهام، تامین مالی میزانسن معمولا بازده مورد انتظار اسپانسر را افزایش می دهد. در واقع، هرچه تامین مالی با بازدهی بالا و میزان استفاده بیشتر باشد، بازده سهام برای حامی احتمالاً بالاتر خواهد بود، زیرا میزان سرمایه‌گذاری مورد نیاز اسپانسر را کاهش می‌دهد، اما در صورت افزایش ارزش شرکت، سود بالقوه را برای صاحبان سهام محدود نمی‌کند.

حقوق صاحبان سهام ، که نشان دهنده سرمایه صندوق سهام خصوصی در LBO است ، جوانترین ترانشه ساختار سرمایه است. به عبارت دیگر ، سهامداران سهام مشترک پس از همه ذینفعان دیگر ، آخرین بار در طی انحلال یک شرکت پرداخت می شوند. سهام به طور معمول حدود 20 تا 30 ٪ از ارزش مفهومی ساختار سرمایه است ، اگرچه گاهی اوقات برای معاملات خاص بیشتر است.

از آنجا که این شرکت به شدت در دستیابی به آن اعمال می شود ، دارندگان سهام به نرخ بازده داخلی پیش بینی شده سرمایه گذاری نیاز دارند - به طور معمول ، سرمایه گذاران به دنبال بازده سالانه در محدوده 20 ٪ تا 40 ٪ هستند. باز هم ، اگر مشکلات در طول سرمایه گذاری رخ دهد ، دارندگان سهام ممکن است به خوبی هیچ ارزشی در موقعیت خود دریافت کنند ، به ویژه اگر شرکت در پرداخت بدهی های وام گرفته شده خود پیش فرض کند ، بنابراین بازده لازم برای جبران آن ریسک زیاد است.

نمودار زیر مؤلفه های مختلف یک ساختار سرمایه معمولی LBO را نشان می دهد ، که از اکثر ارشد تا بیشتر جوان ، به همراه نسبت تقریبی ساختار سرمایه که هر ترانشه نماینده آن است ، سازماندهی می شود:

فرضیات عملیاتی

به منظور ارزیابی چگونگی عملکرد یک شرکت در LBO ، یک تحلیلگر باید عملکرد پیش بینی شده شرکت را به دست آورد و از این طریق ، تعیین کند که چگونه این امر بر ارزش هر یک از مؤلفه های ساختار سرمایه LBO در آینده تأثیر می گذارد. سال ها. پیش بینی های مالی ، به طور معمول در محدوده 5-10 سال پس از نزدیک شدن معامله ، به عنوان اساس مدل عمل می کنند. هسته اصلی مدل LBO مفاهیم مورد بحث در مدل سازی مالی و فصل های مدل سازی مالی سه ایستگاه را در این دوره آموزشی منعکس می کند.

به طور معمول CFO یک شرکت کاندیدای LBO پیش بینی های مالی داخلی را برای شرکت توسعه یافته توسط مدیریت ارائه می دهد. این پیش بینی ها را می توان توسط سرمایه گذار ارزیابی کرد و احتمالاً مطابق اختیار برای ایجاد سناریوهای متناوب تنظیم می شود. اگر پیش بینی های داخلی در دسترس نباشد ، تحلیلگران تحقیق سهام اغلب گزارش هایی را در دسترس قرار می دهند تا به تحلیلگر کمک کند تا فرضیاتی را در مدل عملیاتی مانند حاشیه سودآوری و نرخ رشد ایجاد کند.

سؤالات کلیدی که یک بانکدار سرمایه گذاری یا سرمایه گذار سهام خصوصی هنگام توسعه تجزیه و تحلیل معاملات LBO با آن روبرو خواهد شد ، به طور کلی موارد زیر را شامل می شود:

• چشم انداز صنعت شرکت چیست؟
• آیا این شرکت در یک صنعت چرخه ای یا فصلی فعالیت می کند؟
• چشم انداز وضعیت فعلی اقتصاد داخلی و جهانی چیست؟
• این شرکت در رکودهای گذشته چگونه تحت تأثیر قرار گرفت؟
• این شرکت تا چه میزان اهرم عملیاتی را نشان می دهد - یعنی ، حاشیه سود تحت تأثیر رشد یا کاهش درآمد چقدر است؟

تحلیلگر باید اطمینان حاصل کند که هرگونه فرضیه ساخته شده واقع بینانه است و حداقل سه سناریو (یک مورد "صعودی" یا خوش بینانه ، یک مورد پایه و "رکود اقتصادی" یا مورد بدبینانه) را شامل می شود. برای سناریوی مورد پایه ، دستورالعمل های زیر مناسب است:

• درآمد پیش بینی شده باید با نرخ مطابق با عملکرد گذشته رشد کند.
• حاشیه های پیش بینی شده EBITDA باید مسطح یا مطابق با نتایج سالهای قبل اخیر باشد. یکی از راه های انجام این کار استفاده از حاشیه متوسط از 3 سال قبل و استفاده از آن به طور متوسط در سالهای پیش بینی شده است.
• الزامات سرمایه در گردش باید با درصد ثابت از درآمد (یا هزینه فروش) نسبت به سالهای گذشته پیش بینی شود.
• مخارج سرمایه باید با سرعت آهسته رشد کند ، به طور معمول با تورم سازگار است.

البته بسته به شرایط خاص مورد تجزیه و تحلیل شرکت ، برخی از این فرضیات موردی ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال ، اگر این شرکت واقعاً انتظار داشته باشد که برای موجودی خود به یک ارائه دهنده هزینه کمتری تبدیل شود ، ممکن است منطقی باشد که باعث کاهش خفیف هزینه کالاهای فروخته شده به عنوان درصدی از فروش در سالهای پیش بینی شده شود.

پس از ساخت پیش بینی های مالی ، بررسی نتایج کلی بسیار مهم است. پیش بینی ها باید واقع بینانه و بیش از حد خوش بین به نظر برسند ، بدون "چوب هاکی" - من ، هیچ موردی که در یک سال با سرعت سریع رشد کنند (به طور معمول سال اول پیش بینی).

برای اطلاعات بیشتر در مورد ساخت یک مدل خرید اهرم ، لطفاً به ماژول آموزش سهام خصوصی ما ، به ویژه در فصل های زیر مراجعه کنید:

تجزیه و تحلیل خروجی ها و بازگشت های بالقوه

تمام تملک های LBO با هدف بهبود شرکت ، پرداخت بدهی و فروش شرکت برای سود خوش تیپ انجام می شود. بنابراین ، هنگام ارزیابی یک LBO بالقوه ، مهم است که فرصت های خروجی را که ممکن است در زمان مناسب برای شرکت در دسترس باشد ، در نظر بگیرید و باید یک استراتژی خروج مناسب تدوین شود. سه استراتژی خروج معمولی برای یک معامله LBO سهام خصوصی وجود دارد که در گرافیک زیر نشان داده شده است:

اکثر سرمایه گذاران سهام خصوصی برای در نظر گرفتن LBO یک شرکت هدف بالقوه به بازده مورد انتظار (که نرخ بازده داخلی یا IRR نامیده می شود) بیش از 25٪ نیاز دارند (اگرچه در برخی شرایط این میزان می تواند تا 20٪ کاهش یابد). به طور معمول، اعضای ارشد تیم سرمایه‌گذاری باید مفروضات مهمی در مورد خروج بالقوه چندگانه (EBITDA و P/E) و حداکثر مقدار بار بدهی که شرکت هدف می‌تواند برای دستیابی به چنین بازدهی بالایی بدون پذیرش ریسک بیش از حد تحمل کند، داشته باشند. در اینجا مثالی از نحوه تأثیر میزان اهرم بر IRR سناریوی تراکنش LBO آورده شده است:

در سناریوی اهرمی بالا، ما فرض می‌کنیم که 75 درصد از پرداخت پول قرض‌شده یا ابزارهای بدهی مختلف است که ممکن است ترکیبی از بدهی ارشد و بدهی تبعی باشد. این سناریو 28. 7% IRR مورد انتظار را به ما می دهد. در سناریوی اهرم پایین، ما فرض می کنیم 50٪ از مبلغ خرید پول قرض شده است. سناریوی اهرم پایین نرخ IRR مورد انتظار 19. 8 درصد را به ما می دهد. بنابراین سناریوی اهرم پایین بسیار ایمن تر است - ارزش شرکت (به استثنای پرداخت بدهی) باید به نصف کاهش یابد تا ارزش سهام به طور کامل از بین برود، در حالی که در سناریوی با اهرم بالا، کاهش ارزش شرکت توسطتنها 25٪ سهام را از بین می برد (حداقل در تئوری). با این حال، سناریوی اهرم پایین بازدهی ایجاد می کند که احتمالاً توسط یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی به طور غیرقابل قبولی پایین در نظر گرفته می شود.

منابع و موارد استفاده

در یک تراکنش LBO، یک بانکدار سرمایه‌گذاری یا سرمایه‌گذار سهام خصوصی ملزم به ایجاد جدول منابع و استفاده است که تنظیمات پیش‌فرم انجام شده در ترازنامه شرکت هدف LBO اساسی را نشان می‌دهد. در واقع، جدول منابع و مصارف، جریان پولی را که برای اهداف مختلف برای تکمیل معامله استفاده می‌شود، ردیابی می‌کند: منابع وجوه (قرض دهندگان و سرمایه‌گذاران سهام) و استفاده از آن وجوه (پرداخت دارندگان بدهی قبلی، دارندگان سهام قبلی، معامله. هزینه ها و غیره). مجموع منابع و موارد استفاده باید برابر باشد.

در ادامه مروری بر منابع و موارد استفاده برای یک تراکنش نمونه، از جمله اصلاحات مورد نیاز ترازنامه شرکت با استفاده از حسابداری خرید ارائه می‌شود.(در این نمودار توجه داشته باشید که نقاط داده آبی نشان دهنده مقادیر ورودی و نقاط داده سیاه رنگ نشان دهنده فرمول ها یا مقادیری هستند که از ورودی های دیگر محاسبه می شوند):

بیایید از این جدول مثال عبور کنیم تا بفهمیم چه چیزی را نشان می دهد. بخش "منابع" نحوه تأمین اعتبار معامله را ذکر می کند ، و بخش "استفاده" از سرمایه استفاده می کند - یعنی مکانهایی که پول از "منابع" می رود. ابتدا ارزش معامله و ارزش سهام شرکت هدف را محاسبه می کنیم:

3،568 دلار (LTM EBITDA) × 8. 0x (EBITDA Multial) = 28،544 دلار (ارزش معامله) و 28،544 دلار (ارزش معامله) - 10،141 دلار (بدهی) + 1،354 دلار (پول نقد) = 19،757 دلار (ارزش سهام)

توجه داشته باشید که پول نقد کم می شود زیرا وقتی شرکت به دست می آید ، می توان از نقدی که در اختیار دارد برای پرداخت بدهی موجود استفاده کرد. این میزان بدهی از قبل موجود را که شرکت از زمان معامله دارد ، کاهش می دهد-این رقم (بدهی-پول نقد) بدهی خالص نامیده می شود.(از طرف دیگر ، شما می توانید بدهی شرکت را به عنوان استفاده از سرمایه فکر کنید در حالی که شرکت پول نقد منبع سرمایه است و از هر پولی می توان برای خالص کردن بدهی به عنوان منبع استفاده کرد.)

از بالا ، ما ارزش سهام خرید تجارت را محاسبه کردیم. این مقدار سهام برابر با خرید کالای سهام (19757 دلار) در بخش "استفاده" خواهد بود. بدهی فعلی (10141 دلار) نیز نیاز به بازپرداخت مجدد دارد ، بنابراین این نیز استفاده از سرمایه است.

علاوه بر این ، معامله یک سری از هزینه ها رخ خواهد داد. هزینه های M& A ، که برای جبران مشاوران در معامله استفاده می شود ، به طور معمول از 0. 5 ٪ تا 2. 0 ٪ از ارزش معامله متغیر است. در این حالت ، 0. 5 ٪ از ارزش معامله (28،544 دلار) 143 دلار است. علاوه بر این ، هر ترانشه بخش بدهی ساختار سرمایه متحمل هزینه ها خواهد شد. این هزینه های تأمین مالی (در مجموع 494 دلار) نیز باید به عنوان استفاده از سرمایه گنجانده شود.

حال ، بیایید نگاهی به بخش "منابع" بیندازیم. توجه کنید که مورد خط اول ، پول نقد ترازنامه (1،141 دلار) ، با مبلغی که برای محاسبه ارزش سهام شرکت استفاده می شود متفاوت است (که مانده نقدی 1،341 دلار بود). این تفاوت از فرض "حداقل پول نقد" موجود در مدل ناشی می شود - این ذخیره ای است که برای تخمین میزان پول نقد در حال حاضر در ترازنامه شرکت استفاده می شود که لازم است برای فعالیت های خود (پرداخت تأمین کنندگان و کارمندان ، پرداخت علاقه باشد. پرداخت و غیره)

مورد خط بعدی تسهیلات اعتباری گردان یا Revolver است. تعادل این تسهیلات به طور معمول در ابتدای معامله LBO صفر است. Revolver ذخیره ظرفیت بدهی است که شرکت می تواند مانند کارت اعتباری از آن استفاده کند تا در صورت لزوم نیازهای نقدی خود را برآورده کند.(این امر به ویژه برای شرکت های فصلی اتفاق می افتد ، که ممکن است در حالی که دستاوردهای بیشتری را در سایر بخش های سال کسب می کند ، با ضرر عملیاتی برای بخشی از سال اجرا شود.)

بعد اصطلاح وام و یادداشت ها ، که ما به عنوان چند EBITDA محاسبه می کنیم:

• وام مدت: 2. 5x (EBITDA Multial) × 3،568 $ (LTM EBITDA) = 8،920 دلار (وام مدت)
• یادداشت ها: 2. 0x (EBITDA Multial) × 3،568 $ (LTM EBITDA) = 7،136 دلار (یادداشت ها)

سرانجام ، ما سهام را در بخش منابع محاسبه می کنیم. توجه داشته باشید که این سهام عدالت است که باید توسط سرمایه گذار سهام خصوصی (حامی) کمک کند ، نه ارزش سهام عدالت خریداری شده: این فقط برابر با کل بخش "استفاده" است که کمتر از همه "منابع" است. به عبارت دیگر ، این یک "پلاگین" است که برای یک بار دیگر همه چیز حل می شود. هرگونه سرمایه برای معاملات ، همانطور که در بخش "کاربردهای" مشخص شده است ، که توسط منبع "منبع" دیگری پوشش داده نمی شود ، باید توسط حامی پوشش داده شود.

30،535 دلار (کل منابع) - 8،920 دلار (وام مدت) - 7،136 دلار (یادداشت ها) - 1،154 دلار (پول اضافی) = 13325 دلار (سهام حامی)

به عنوان یک پاورقی ، هزینه های تأمین مالی به شرح زیر محاسبه می شود:

• Revolver: 500 دلار (در دسترس بودن گردان) 2. 5 ٪ هزینه تأمین مالی به عنوان درصد در دسترس بودن متعهد = 13 دلار.
• وام مدت: 8،920 × 3. 0 ٪ هزینه تأمین مالی به عنوان درصد اصلی = 268 دلار.
• یادداشت ها: مبلغ تأمین مالی 3. 0 ٪ 7،136 $ به عنوان درصد اصلی = 214 دلار.

هزینه های تأمین مالی سپس اضافه می شود (13 + 268 $ + 214 = 494 دلار پس از گرد شدن) و به ورود هزینه های تأمین مالی در بخش Uspant مرتبط می شود.

در مرحله بعد ، ما حسن نیت جدیدی را که پس از اتمام LBO به ترازنامه شرکت اضافه می شود ، محاسبه می کنیم. حسن نیت جدید حاصل از معامله ، خرید سهام عدالت (19،757 دلار) کمتر از ارزش کتاب فعلی سهام شرکت هدف (18،838 دلار) است. تفاوت این است که حق بیمه (919 دلار) برای به دست آوردن شرکت هدف پرداخت می شود. ما به سادگی باید یک تنظیم را با این رقم انجام دهیم تا شکل حسن نیت نهایی را بدست آوریم.

در مرحله بعد، نوشتن نامشهود (919 × 35٪ = 322 دلار) را محاسبه می کنیم. این بخشی از حق بیمه پرداختی است که فرض می کنیم برای افزایش ارزش دفتری دارایی های نامشهود در ترازنامه تخصیص می یابد. این حداقل تا حدی برای به حداقل رساندن میزان سرقفلی تولید شده از خرید شرکت انجام می شود.

در مرحله بعد، ما بدهی مالیات معوق (322 دلار × 35٪ = 113 دلار) را محاسبه می کنیم. بدهی مالیات معوق (DTL) به این دلیل تحمیل می شود که تحریر نامشهود در صورت های مالی اتفاق می افتد، اما بر اساس مالیات (به عنوان مثال، در صورت های مالیاتی شرکت)، ارزش دارایی ها تغییر نمی کند. با گذشت زمان DTL در صورتهای مالی به عنوان هزینه مستهلک می شود و این هزینه برای مقاصد مالیاتی قابل کسر نیست. این مابه التفاوت در هر سال استهلاک بازنویسی خواهد شد.

اکنون که مفهوم دشواری را توضیح داده ایم: سرقفلی جدید صرفاً حق بیمه است منهای تحریر نامشهود به اضافه بدهی مالیات معوق: 919 تا 322 دلار + 113 دلار = 710 دلار.

هنگامی که جدول منابع و موارد مصرف را تکمیل کردیم و سرقفلی جدید را محاسبه کردیم، می‌توانیم در تجزیه و تحلیل LBO، اصلاحات پیش‌فرض ترازنامه را در صورت‌های مالی شرکت انجام دهیم. سرقفلی 710 دلار و تحریر نامشهود 322 دلار به عنوان دارایی در تعدیل ترازنامه پیش فرض اضافه می شود، در حالی که بدهی مالیات معوق 113 دلار به عنوان بدهی اضافه می شود. بنابراین، خالص دارایی های جدید (دارایی ها - بدهی ها) به ترازنامه اضافه شده است = 710 دلار + 322 دلار - 113 دلار = 919 دلار، دقیقاً برابر با حق بیمه پرداخت شده برای حقوق صاحبان سهام شرکت نسبت به ارزش دفتری آن.

خلاصه ملاحظات LBO

نمودار زیر برخی از مهم ترین جنبه های سطح بالای یک LBO معمولی، مانند استراتژی، چندگانه، پیمان ها و زمان بندی را خلاصه می کند. همه این موارد باید توسط تحلیلگر در هنگام ساخت یک مدل تحلیل مناسب LBO در نظر گرفته شود: